Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

urger als rechercheur (aanpak high impact crime) en de burger als moreel ondernemer (aanpak
ondermijning). De huidige mogelijkheden van sociale media, zoals Twitter, You Tube en Facebook kunnen,
zoals praktijkvoorbeelden ons aantonen, ingezet worden binnen alle drie niveaus van criminaliteit. Dat biedt
mogelijkheden om burgers vanuit de drie verschillende rollen hier middels co-creatie meer bij te betrekken.
Het geheel overziend, lijken de nadelen verbonden aan sociale media beperkt en de toegevoegde waarde
groot. Daarbij is een van de meest belangrijkste factoren het terugkoppelen van informatie aan de burger
om de betrokkenheid en het veiligheidsgevoel te verhogen. Dit zal tevens de kans vergroten dat burgers de
volgende keer ook weer bereid zijn om zich in te spannen.
Sociale cohesie en probleemwijken
Uit een casestudy die we hebben onderzocht bij Politie Haaglanden in het verzorgingsgebied Zoetermeer
is gebleken dat het toepassen van co-creatie en sociale media in een probleemwijk gecompliceerder ligt.
Voor het ontwerpen van een buurtonderzoek 2.0 middels co-creatie en sociale media in een probleemwijk,
waarin de sociale cohesie laag is, is het zaak om eerst de samenwerking tussen burger en politie te
bevorderen met het winnen van vertrouwen. Uit de analyse blijkt dat respondenten zich herkennen in het
beeld dat de lokale bevolking in een buurt eerst bereid moeten zijn alert en oplettend te willen zijn door
goed met elkaar in verbinding te staan. Daarvoor is het essentieel dat er terugkoppeling plaatsvindt via korte
lijnen naar de politie. Voor het vertrouwen tussen burgers en politie kan dit unaniem volgens alle
respondenten niet zonder face-to-face contact. Sociale media kan drempelverlagend werken, maar voor
echt contact en verbinding met de lokale buurt en omgeving in het bijzonder binnen een probleemwijk is
fysiek contact tussen politie en burgers een belangrijke kritieke factor. Sociale cohesie is om die reden als
38e factor toegevoegd.
Van buurtonderzoek 1.0 naar 2.0
Uit ons onderzoek blijkt dat buurtonderzoek 1.0 over het algemeen niet veel opsporingsinformatie oplevert
en de effectiviteit van een buurtonderzoek in de huidige vorm binnen de politiepraktijk niet zo groot is. De
effectiviteit van een buurtonderzoek kan naar verwachting aanzienlijk worden vergroot om middels co-creatie
en social media breder buurtonderzoek te doen waarbij ook buurtvrijwilligers of een interventieteam worden
betrokken. Hun zichtbare aanwezigheid in de wijk en contacten met burgers zijn een factor van belang in
het vergroten van de kans op het verkrijgen van relevante informatie. Uit ons onderzoek is voorts gebleken
dat van een buurtonderzoek een belangrijke preventieve werking kan uitgaan. Door het contact dat wordt
gemaakt tussen burger en politie ontstaat er een dialoog waarbij meer zaken aandacht krijgen dan louter
het misdrijf bij de buren. In de interactie tussen de politie met de burger ontstaat er kennelijk een grotere
mate van bewustwording. Dit kan leiden tot een verhoogde waakzaamheid en alertheid bij buurtbewoners.
Hierdoor kan de bereidheid om verdachte omstandigheden aan de politie te melden als motiverende factor
toenemen. Dit heeft onszelf de prangende vraag doen stellen, of je de doelstelling van het buurtonderzoek
(namelijk bewijsvergaring) niet om zou moeten draaien, waarbij de primaire focus komt te liggen op preventie
met secundair een bijvangst als het gaat om opsporingsindicaties. Uit ons onderzoek is tevens naar voren
gekomen dat de aansturing van het informatie- en opsporingsproces vanuit politieleiderschap als factor
belangrijke aandacht verdient in relatie tot de effectiviteit van een buurtonderzoek.
Sociale strategie en leiderschap
Niet iedere burger is een participerende burger en niet iedereen is even thuis in de technologische
mogelijkheden van sociale media. De digitale kloof en de manier waarop deze overbrugd kan worden is een
Samenvatting 13