Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

• Virtueel en fysiek toegang bieden tot publieke diensten; zorg voor een hybride dienstverlening, waarbij
zowel virtueel als fysiek contact kan bestaan in het relatiebeheer.
• Durf nieuwe technologie te gebruiken; schroom niet om social media technologie die vandaag al werkt en
direct ingezet kan worden daarvoor te benutten, wees niet te afwachtend en leer vanuit de opgedane
ervaring.
• Meerdere communicatie kanalen beschikbaar stellen; besef dat meerdere communicatiekanalen gebruikt
moeten worden om alle denkbare doelgroepen te kunnen bereiken.
• Per kanaal diverse deskundigen aan bod laten; afhankelijk van het onderwerp en het gebruikte kanaal de
juiste deskundigen een rol geven in de communicatie
• Maatwerk (lokaal/juiste schaalniveau) bieden voor specifieke doelgroepen zoals burgers, wijkagenten,
opsporingsambtenaren etc.; differentieer naar functionele doelgroepen (intern/extern) en toepassingsmogelijkheden
op landelijke, regionale of juist lokale schaal. Gaat het om het thema woninginbraken, dan
is de impact vooral op een relatief klein lokaal gebied voelbaar en is het van belang op het juiste lokale
niveau aansluiting te zoeken met de gewenste doelgroep(en).
Synthese
Voor het ontwerpen van een buurtonderzoek 2.0 middels co-creatie en sociale media in een probleemwijk,
waarin de sociale cohesie laag is, is het zaak om eerst de samenwerking tussen burger en politie te
bevorderen met het winnen van vertrouwen. Uit de analyse blijkt dat respondenten zich herkennen in het
beeld dat de lokale bevolking in een buurt eerst bereid moet zijn alert en oplettend te willen zijn door goed
met elkaar in verbinding te staan. Daarvoor is het essentieel dat er terugkoppeling plaatsvindt via korte lijnen
naar de politie. Voor het vertrouwen tussen burgers en politie kan dit unaniem volgens alle respondenten
niet zonder face-to-face contact. Sociale media kan drempelverlagend werken, maar voor echt contact en
verbinding met de lokale buurt en omgeving in het bijzonder binnen een probleemwijk is fysiek contact
tussen politie en burgers een belangrijke kritieke factor.
Gebleken is ook dat in een probleemwijk een meerderheid van de respondenten van mening is dat de
gemeenschappelijke problematiek kan zorgen voor een bindende factor. Een woninginbrakengolf in de wijk
of een groot aantal vernielingen of diefstallen uit auto’s kan de sociale binding in de wijk versterken doordat
dit belang vrijwel iedere burger in de wijk raakt. Daarnaast is de vraag aan de orde gekomen of er wel echt
sprake is van een lage sociale cohesie in een probleemwijk. De sociale binding tussen verschillende etnische
groepen in de wijk kan er wel zijn, maar op een andere manier vorm en inhoud krijgen en hoeft zich niet te
beperken tot de lokale buurt. Het voorbeeld van een Antilliaanse groep die een sterke onderlinge sociale
band kent, maar waarbij de contacten zich niet beperken tot het lokale en eerder regionaal van aard zijn
werd daarbij illustratief genoemd. Er zal om die reden kritisch naar problematische themaonderwerpen in
de wijk moeten worden gekeken. Ook zal afzonderlijk per wijkverzorgingsgebied beoordeeld moeten worden
of het gebrek aan sociale cohesie wel aan de orde is in de wijk. Het kan namelijk zijn dat er wel sociale
cohesie bestaat, alleen binnen bijvoorbeeld etnische groepen in leefgemeenschappen anders vorm krijgt
dan de traditionele burenhulp.
In een advies aan de strategische leiders van de Nationale Politie zijn de navolgende 10 aandachtspunten
genoemd om de slagingskans van een vernieuwd buurtonderzoek 2.0 in een probleemwijk middels cocreatie
en sociale media te vergroten. Deze aandachtspunten zijn te herleiden naar de set van 37 factoren
waarin de respondenten zich klaarblijkelijk herkennen.
6 Onderzoek 151