Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

2 Buurtonderzoek 1.0
2.1 Inleiding
Het aantal woninginbraken1 is stijgende. Dat is een zorgwekkende ontwikkeling, omdat de impact van een
woninginbraak op slachtoffers groot is. Het raakt de fysieke en persoonlijke levenssfeer van mensen en kan
het subjectieve gevoel van veiligheid ernstig aantasten. Het feit dat iemand in hun huis is geweest, aan hun
spullen heeft gezeten en hun eigendommen heeft gestolen, maakt mensen boos en verdrietig. Zij voelen
zich opeens onveilig in hun eigen woning. De grote impact van het delict in combinatie met de hoge aantallen,
maakt een probleemgerichte aanpak noodzakelijk om zo de stijging om te buigen in een daling.
Om antwoord te kunnen geven op onze centrale onderzoeksvraag is het van belang om eerst te analyseren
hoe de traditionele manier van werken (1.0) bij de aanpak van woninginbraken middels buurtonderzoek eruit
ziet en wat de effectiviteit daarvan is. In dit tweede hoofdstuk staat om die reden de eerste deelvraag uit
onze probleemstelling centraal;
Deelvraag 1: Welke factoren zijn van invloed op de effectiviteit van de aanpak van buurtonderzoek
bij de opsporing van woninginbraken?
Om tot een antwoord op deze deelvraag te komen worden de navolgende vier stappen gezet. In de eerste
stap wordt aan de hand van wetenschappelijke literatuur en bronnen beschreven hoe het fenomeen
woninginbraken er vandaag de dag uitziet en welke trends we daarin kunnen ontdekken met betrekking tot
omvang en ontwikkeling. Daarbij wordt vooral gekeken naar karakteristieken van daders, slachtoffers en
situationele factoren. In de tweede stap wordt gekeken naar de aanpak van woninginbraken in het algemeen
en de relevante kenmerken. In de derde stap wordt beschreven wat de rol is van buurtonderzoek bij
woninginbraak, hoe dit wordt uitgevoerd, welke eventuele soorten kunnen worden onderscheiden en welke
kenmerkende factoren van belang zijn. In de vierde en laatste stap wordt ingezoomd op de factoren die van
belang zijn en die de effectiviteit van de aanpak van buurtonderzoek bij woninginbraak bepalen, aan de hand
van evaluatieonderzoek binnen de dagelijkse politiepraktijk. Vervolgens worden aan de hand van de verkregen
inzichten aan het slot van dit hoofdstuk enkele conclusies getrokken en aanbevelingen gedaan..
2.2 Omvang en ontwikkeling woninginbraken
Om een beeld te geven van het fenomeen woninginbraken en de omvang en ontwikkeling daarvan wordt
gebruik gemaakt van de wetenschappelijke onderzoeksgegevens van het Ministerie van Veiligheid en Justitie
(de Waard 2011), gebaseerd op twee bronnen. De eerste is het aantal door de politie geregistreerde
woninginbraken. De andere bron is de zogenaamde slachtofferenquête. Hier wordt door geïnterviewden
aangegeven of en hoe vaak men in het afgelopen jaar slachtoffer is geworden van woninginbraken.
Wanneer gekeken wordt naar het totaal aantal geregistreerde woninginbraken vanaf 1980 dan blijkt het
volgende (zie grafiek 1). Vanaf 1980 is er gedurende de periode tot 1995 sprake van een sterke stijging
van het aantal woninginbraken. De piek ligt in het jaar 1994 met bijna 124.000 woninginbraken. Ten opzichte
van 1980 met 53.000 woninginbraken is er in dat jaar sprake van een stijging van meer dan 230%.
2 Buurtonderzoek 1.0 27