Werken aan sociaal weerbare wijken - Instituut ISW
Werken aan sociaal weerbare wijken - Instituut ISW
Werken aan sociaal weerbare wijken - Instituut ISW
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
H4. Duurzame buurtveiligheid<br />
Drs. Annemarijn Walberg, Drs. Reijer Verwer & Prof. dr. Willem de H<strong>aan</strong><br />
Buurtveiligheid kan pas duurzaam zijn als het mede tot stand wordt gebracht door bewoners.<br />
Voorwaarde voor een duurzame veiligheid is dat bewoners collectief weerbaar zijn, dat wil<br />
zeggen, dat bewoners zelf problemen in hun flat, straat of wijk weten op te lossen. Een<br />
probleem in Arnhemse achterstandsbuurten is dat bewoners niet collectief weerbaar zijn.<br />
Daarom staat in deze evaluatie de vraag centraal in hoeverre lokale instellingen met het<br />
uitvoeren van een viertal interventies (buurtpreventie, politiehuiskamer, straatwijs en<br />
overlasttafel) de collectieve weerbaarheid van bewoners hebben versterkt. We concluderen<br />
dat er weinig verbetering was, maar ontdekten ook hoe het effectiever hersteld kan worden.<br />
Deze conclusie onderbouwen we in dit hoofdstuk. Eerst beschrijven we het Arnhemse<br />
veiligheidsprobleem: criminaliteit en overlast zijn mede geconcentreerd in<br />
achterstandsbuurten omdat de collectieve weerbaarheid hier is verzwakt (paragraaf 4.1).<br />
Vervolgens leggen we uit hoe lokale instellingen de collectieve weerbaarheid in theorie<br />
kunnen versterken en presenteren wij de gekozen interventies die de potentie hebben dit<br />
werkelijk te doen (paragraaf 4.2). Tevens stellen wij in deze paragraaf de concrete<br />
evaluatievragen. In paragraaf 4.3 laten we zien hoe - met welke methoden - we de interventies<br />
hebben geëvalueerd. In paragraaf 4.4 presenteren we per interventie de resultaten van onze<br />
evaluatie. We sluiten het hoofdstuk af met enkele algemene implicaties voor de praktijk en<br />
enkele specifieke <strong>aan</strong>bevelingen per interventie.<br />
4.1. Achtergrond en probleemstelling<br />
Al jaren wordt in Arnhem onder gemeentelijke regie een lokaal veiligheidsbeleid ontwikkeld<br />
en uitgevoerd met als doel problemen van veiligheid te verminderen. De veiligheidspartners<br />
moeten <strong>aan</strong> het eind van 2007 echter concluderen dat hun <strong>aan</strong>pak nog niet voldoende heeft<br />
opgeleverd: ‘[…] het is nog niet veilig genoeg. Het in het vorige veiligheidsprogramma<br />
gestelde doel om de criminaliteit met een kwart terug te brengen, is nog niet bereikt’<br />
(Hoofdlijnen Integraal veiligheidsbeleid 2008 – 2011, deel I, pag 5). Dat geldt met name voor<br />
de vijf ‘ontwikkel<strong>wijken</strong>’, waar zich de meeste problemen van overlast en criminaliteit<br />
voordoen (Marlet & Van Woerkens, 2007; Hovius et al., 2007). Uit de Arnhemse<br />
leefbaarheids- en veiligheidsmonitor (2007) blijkt dat de ontwikkel<strong>wijken</strong> slechter scoren op<br />
objectieve veiligheid dan de andere <strong>wijken</strong> in Arnhem. Zo worden er beduidend meer mensen<br />
in Presikhaaf-West, Klarendal, Geitenkamp en Malburgen-Oost slachtoffer van<br />
geweldsdelicten dan gemiddeld in Arnhem, vinden er in de ontwikkel<strong>wijken</strong> meer<br />
vermogensdelicten plaats en is de ‘sociale overlast’ er groter dan gemiddeld in Arnhem<br />
(Leefbaarheid, veiligheid en maatschappelijke participatie 2007, Gemeente Arnhem). Dat het<br />
gestelde doel om de criminaliteit met een kwart terug te brengen nog niet is bereikt, geldt<br />
vooral voor bepaalde buurten binnen de ontwikkel<strong>wijken</strong>. Uit ons eigen onderzoek blijkt<br />
namelijk dat overlast en criminaliteit binnen de ontwikkel<strong>wijken</strong> geconcentreerd zijn in<br />
bepaalde buurten.<br />
Duurzame buurtveiligheid | 69
Change language