Kjent og ukjent i djevelsk ikonografi - Logg inn på Min Side

heile armen til ein syndar i munnen som heng utslått ned på same måte som i Pisa. Desse
figurane er plassert nede rundt Satan, og utgjer slik den same grupperinga som i Pisa. Bak dei
to ”Silenus”-figurane og ved sidan av Satan er også det same drakegapet, vendt oppover, som
sluker ein kvinneleg syndar som vert puffa nedi av Satan.
Satan sjølv er svært lik framstillinga i Pisa. Han har raggete leggar og kloføter, eit grotesk og
rynkete ansikt med potetnase og skjegg, og slangar kjem ut av håret, som bit på syndarane rett
over han. Denne gongen har han ikkje noko i fanget, men han brukar begge hendene til å dytte
hovuda til syndarar ned i helvetesdjupet.
Preikestolen til Giovanni Pisano i Sant’ Andrea, Pistoia, ferdig 1301
Som Nicolas preikestol i Pisa, er Giovannis preikestol i Pistoia sekskanta, og
dommedagsframstillinga er berre på eitt relieff (fig. 15). Elles er preikestolen i Siena det
umiddelbare førebiletet, i figurstil, og scenisk komposisjon 246 . Hjørna mellom relieffa er som i
Siena flankert av figurar, men storleikskontrasten mellom hjørnefigurane og figurane i relieffa
er her mykje større 247 . I høve til farens relieff er det her få figurar, noko som gjev
enkeltfigurane større individualitet og kraft. Giovannis stil er også grovare og meir ekspressiv
enn farens, og i følgje Moskowitz er det det auka emosjonelle uttrykket, naturalismen og
energien, som for betraktaren er det mest overveldande trekket til Giovannis preikestol i
Pistoia 248 .
Kristus sit i midten og er vendt mot dei salige. Det ser ut som om han snakkar med apostlane,
som er i heftig diskusjon. Kristus rekker høgre handa ut og fram, og tek nesten Maria i handa.
Venstre handa heng ned i ein meir likegyldig gest. Maria leier dei salige mot Kristus, og
rekkjer handa i ein bedande gest opp mot han. Johannes Døyparen er fråverande. Dei utvalte
er urolege og somme klamrar seg til Jomfru Maria, men alle er vendt mot Kristus og skapar
slik ei retning i biletet som går opp, og mot høgre. Også Giovanni framstillar den nakne
kvinnelege figuren framstilt med ryggen til, som stammar frå ein romersk sarkofag. Ein
parallell til henne finst på andre sida av krossen, der ein naken mannleg syndar tek seg til
hovudet i skrekk over det som ventar han.
246 Poeschke, 2000, s. 116
247 Moskowitz, 2001, s. 74
248 Moskowitz, 2001, s. 74
57