Kjent og ukjent i djevelsk ikonografi - Logg inn på Min Side

Ilg poengterar at Dantes tekst aldri er av strukturell betydning for Orcagna, medan den dannar
grunnlaget for både struktur og innhald hjå Nardo. For Orcagna er diktet meir ein mulighet til
å støtte ein frå før fastlagt struktur og gje den eit rikare innhald, særleg gjennom bruk av
metaforar henta frå Dante 331 .
At Pisa var ei inspirasjonskjelde, kan vi sjå mellom anna ved at Helvete er representert som
eit gigantisk fjell med mange grottar der dei ulike syndarane vert pint. Kreytenberg meiner
dette er ein av dei få likskapane verka har med einannan, i tillegg til det faktum at det er
plassert ved sidan av ei dommedagsframstilling 332 .
Øvst til venstre er det representasjonar av djevlar og ein ørneliknande fugl som utseier Dantes
åtvaring: Lat all von fara. I følgje Offner & Steinweg er dette inngangen til Helvete 333 , medan
Kreytenberg meiner at denne er nede til venstre, der sjelene trenger gjennom fjellet og inn til
Helvete 334 . Dette er i tilfelle eit avvik frå Dantes struktur, men meir i tråd med
bilettradisjonen: dei fleste av helvetesframstillingane har inngang nede til venstre, eller langs
heile den venstre sida av verket. I den øvre delen av Helvete visast syndarar torturerte av
djevlar. Ved det Offner & Steinweg kallar Helvetesmunnen, noko Kreytenberg motstridar 335 ,
visast menn og kvinner som blir kasta omkring i ein stormvind, jamfør Dantes avstraffing av
dei som har latt seg styre av sanseleg begjær 336 . Ein djevel held eit banner med innskrifta
LUSSURIA (vellyst), og dei to fordømte er truleg kjærleiksparet Paolo Malatesta og
Francesca som Dante skildrar. For Ilg er dette motivet eit av eksempla på at Orcagna har nytta
metaforikken til Dante utan å bry seg om strukturen i diktet 337 . Nedanfor går to menn laus på
einannan med dolkar (sjå fig. 32). Til venstre er ein mann og ei kvinne med lang kjole, det er
usikkert kva dei gjer. Til høgre er det ein sundlemma syndar, og ein djevel som går laus på ein
annan syndar, og ein som skal til å bli råka av hoggtennene til eit monster. I følgje Offner &
Steinweg representerar dei to med dolkar Dantes skildring av dei som er valdelege mot
nesten 338 . Dette er Kreytenberg usemd i, og meiner at heile dette feltet har vore forsømt og
mistolka 339 . Ho viser at Offner & Steinweg gløymer at dei valdelege hjå Dante kjemper i ei
331 Ilg, 1998, s. 14
332 Kreytenberg, 1989, s. 248
333 “Lasciate ogni speranza” Dante, 1999, song 3, vers 9, s. 95; sjå også .Offner & Steinweg, sect. IV, I, 1962, s. 54
334 Kreytenberg, 1989, s. 248
335 Kreytenberg, 1989, s. 253
336 Dante: Helvetet, 1999, song 5, vers 28 osb., s. 106
337 Ulrike Ilg ““Multum valet laicis, qui similitudinibus gaudent externis… “ Andrea di Ciones Fresko des “Inferno” in Santa
Croce als Mittel der Katechese”, Bruckmanns Pantheon: internationale Jahrezeitschrift für Kunst, 56, 1998, s. 14
338 Dante: Helvetet, 1999, song 11, vers 34 osb., s. 135
339 Kreytenberg, 1989, s. 252
77