Kjent og ukjent i djevelsk ikonografi - Logg inn på Min Side

Inngangen til Helvete
Heilt nedst til venstre i denne helvetesframstillinga er eit felt som synast å vere klart avskilt
frå dei late som er rett over dei, dessutan har korkje syndarane eller torturmetodane noko med
latskap å gjere (fig. 51) Nedst til venstre er det ei naken kvinne som dekkjer brystene sine
med hendene. Til venstre er der ein djevel som stikk ein dreidd pinne inn i kjønnsorganet
hennar så blodet spruter, eit grotesk bilete som blir understreka av halen til djevelen som er
ein slange, som kvesar omkring på same staden mellom beina hennar. Over til høgre har ein
djevel, som held i ei øks klar til å hogge, vikla slangehalen sin inn i håret hennar og dreg det
oppover mot høgre, samstundes som slangen trugar henne i fjeset. Djevelen over til venstre
heller flytande raud væske over henne: eld eller smelta metall. Ovanfor denne scenen og til
venstre vert ei anna kvinne, som dekkjer brystene med eine armen og kjønnet med andre, dratt
i håret og krysta i ansiktet av ein djevel. Då denne kvinna er halvvegs kutta av på grunn av
den venstre avgrensinga av biletet mot Dommedag, meiner Baschet at dette kan vere eit
inngangsparti: eit felt mellom Dommen og sjølve straffeområdet 448 . Dette forslaget verker
plausibelt, også fordi rørsla til djevlane er oppover og mot høgre, i retning av
Helvetesmunnen Leviatan som kan vere ein inngang til Helvete.
Djevlane i San Gimignano
I San Gimignano kan djevlane i feltet med fråtsarar tene som representative for resten av
framstillinga, og er typiske eksempel på den bestialske djevelen (fig. 47): Dei har alle
rovfuglklør til føter, slik Satan har. Djevelen nedst til venstre har små, bakoverbøygde horn og
gorillaliknande ansikt. Øvst til venstre er ein med brei og smilande munn med svært tjukke
lepper, og bakoverbøygde, rette horn. Nasen er nebbforma og kraftig bøygd i tuppen, litt
ørneliknande. Djevelen øvst i midten har ansikt som liknar Satan i dette verket, med
antydning til hår og litt busteskjegg. Han har horn som går ut til sidene med krok på, og
menneskeliknande ansikt med stor og brei potetnase. Han er grå i kroppen, men har grøne
flaggermusvenger. Djevelen øvst til høgre har det desidert mest fugleliknande ansiktet, med
nase og munn i eitt, altså eit ordentleg nebb, som er spist og nedoverbøygd. Horna hans er
spisse og lett bøygde bakover. Den mest geiteliknande djevelen finn vi nedst til høgre i feltet;
han har bakoverbøygde horn med sving, eller krull.
448 Baschet, 1993, s. 639
97