Kjent og ukjent i djevelsk ikonografi - Logg inn på Min Side

Latskap
Til venstre i det nedre registret sit dei late: fire personar sit passivt og tek i mot tortur, medan
ein blir bore til høgre av ein djevel, mot Helvetesgapet, eller Leviatan (fig. 50). To menn sit
lengst til venstre og ser triste ut, med fjeset i hendene. Dei har slangar rundt seg over alt, og
sit midt blant eld som kjem ifrå grunnen, medan ein kvinneleg djevel slår dei med ei klubbe.
Til høgre for desse vert ei kvinne riven i håret av ein djevel, men ho sit likevel med fjeset i
hendene. Ved sidan av slukast ein syndar av flammene, samstundes som han sit roleg med
hendene falda rundt beina. Helvetesgapet er eit grønt drakeliknande åsyn med har raud
munnhole og gule lepper (fig. 43). Det er plassert mot fjellet som skil dette feltet frå det til dei
vreide ved sidan av. Feltet har inga inskripsjon, men passiviteten til fleire av syndarsjelene i
framstillinga viser tydeleg at det er latskap som her vert straffa.
Raseri
Lengst til venstre går ei naken kvinne omkring og bit seg sjølv på handbaken (fig. 43). Ho
vert heldt bakfrå av ein djevel som presser inntil henne og klemmer henne rundt brysta og
bakpå låret. Ved sidan av stikk ein mann seg sjølv i magen med eit sverd, medan ein djevel tar
kvelartak på han (fig. 52). Desse to lar raseriet sitt gå ut over seg sjølve, og det er dei som gjer
identifiseringa av denne synda mogleg, sidan det heller ikkje her finst noka inskripsjon.
Kvinna som bit seg sjølv på handbaken er det einaste klare eksemplet blant desse verka på ein
gestus med handa mot munnen som inneber sjølvskade, slik Barasch talar om i si tolking av
desperasjonsgestar. Som nemnt finn ein eksempel på dette blant to av dei fordømte på den
monumentale dommedagsmosaikken i katedralen i Torcello, og er eit vanleg bysantinsk motiv
med sterke psykologiske implikasjonar. 447
Til høgre sit ei kvinne med fjeset i hendene. Det kjem slangar opp bak ryggen hennar, og
slangehalen til ein djevel smyg seg inn mellom beina hennar (fig. 52). Den same djevelen står
med ei øks, i ein posisjon klar til å svinge denne. Kvinna til høgre i biletet sit på alle fire, med
ein djevel ridande på ryggen sin (fig. 43). Han skal til å slå med øks eller klubbe, medan
slangehalen hans er på veg bakfrå og inn mellom beina til denne syndarinna. Dette motivet
liknar svært på eit tilsvarande i felt for dei late i Camposanto i Pisa.
447 Barasch, 1976, s. 2-3
96