HMP 67

Dlaczego akurat Antichrist, i czy mieliście
kiedykolwiek problemy ze względu na nazwę?
Wiecie, u nas ostatnio politycy próbują zakazywać
różnych rzeczy, odwoływać koncerty. Z
tego, co mi wiadomo w Szwecji zawsze było
liberalnie pod tym względem. Czy obecna
tzw. poprawność polityczna nie ogranicza was
jako artystów?
To doskonała nazwa dla zespołu, nieprawdaż?
Nigdy nie mieliśmy problemów związanych z
naszym zespołem. Oczywiście ludzie w internecie
zdają się mieć problem z tym, ale niczego takiego
nie doświadczyliśmy w prawdziwym świecie.
Jeszcze nie graliśmy w Polsce, ale chętnie
tam przyjedziemy. Miejmy nadzieję, że nie dostaniemy
zakazu!
"We wszystkich sklepach, albumy Bathory powinny stać
na wystawie, tak aby każdy je widział."
Szwecja, kraj wikingów, który jest ważnym punktem na metalowej mapie
Świata. To stąd pochodzi ogrom wspaniałych zespołów od heavy metalu, przez
death po black. Do zacnego grona skandynawskich hord, dołączył Antichrist, który
właśnie nagrał drugą po "Forbidden World", dużą płytę. O albumie zatytułowanym
"Sinful Birth" i zespole, rozmawiałem z wokalistą Antonem Sunessonem.
HMP: Hej, witam serdecznie i cieszę się, że to
właśnie ja mam okazję z wami porozmawiać.
Szkoda, że nie po szwedzku, ale niestety przerwałem
naukę. Jestem po kilkukrotnym odsłuchu
"Sinful Birth" i już bardzo go lubię.
Anton Sunesson: Dziękuję! Ja po polsku też
nie umiem, więc bez problemu. Cieszę się, że
polubiłeś album.
Czy wiecie, że w Polsce, szwedzki metal darzony
jest ogromnym szacunkiem? Chyba nie
ma w Polsce metalowca, który nie znałby Entombed
(AD), Dissection, Marduk, Tiamat,
Opeth, Grave, Therion, Hypocrisy, Katatonia,
Edge of Sanity, Dismember, Amon
Amarth... nie wspominając o Sabaton, czy
Yngwie Malmsteen. To tylko te najbardziej
popularne nazwy. Ja sam jestem wielkim fanem
Bathory.
Kiedy pierwszy raz usłyszałem wasz nowy album,
odniosłem wrażenie, że cofam się w czasie
o jakieś 30 lat. W 21 wieku, kiedy wszystko
jest na wskroś sterylne i cyfrowe, nagrywacie
wspaniały, oldskulowy album, o lekko przybrudzonym
soundzie. Smaku całości dodają te
melodyjne solówki. To w jakiś sposób wyróżnia
Antichrist z całej hordy brutalnych zespołów.
Czy chcieliście tak brzmieć od początku i
grać taki czarny rockandroll, unurzany w smole?
Wolimy, aby dźwięk był bardziej "naturalny"
niż na większości nowych wydawnictw, tak więc
to było celem, do którego dążyliśmy. Myślę, że
w pewnym sensie udało się nam całkiem dobrze!
Ze Szwecji raczej spodziewać by się można
było muzyki death metal, lub viking metal.
(Śmiech), ale my graliśmy w death metalowych
zespołach przed Antichristem, i jednocześnie
byliśmy wielkimi fanami thrash metalu. Więc to
chyba naturalne, że gramy tak, jak gramy.
A nie korciło was jednak, żeby sięgnąć do ciekawej
skandynawskiej historii?
No ja też mam taką nadzieję, ale i obawy,
obserwując to co, się wyrabia. Czy jesteście
zespołem satanistycznym? Drugie pytanie,
czym jest satanizm i jak ma się do muzyki
heavy metal? Pytanie może banalne, ale kiedyś
Abbadon w wywiadzie, powiedział, że satanizm
Venom, jest tylko scenicznym image, dla
potrzeb marketingu. Do bólu szczere. Natomiast
King Diamond jest oficjalnie członkiem
Kościoła Szatana. Tom Araya deklaruje się
jako katolik, Kerry King jest ateistą.
Tak naprawdę, żaden z nas nie jest religijnie zaangażowany.
Chociaż część z nas interesuje się
tajemnicami okultyzmu. Niemniej Szatan pasuje
idealnie do muzyki metalowej, jak wszyscy
wiemy. Dla niektórych ludzi to wciąż będzie
prowokujące i skrajne. Dopóki tacy ludzie istnieją,
to ma sens.
Slayer używa określonej symboliki od początku,
podczas gdy tematy jego tekstów uległy
zmianie... Złe zło (błąd edycji tekstu, powinno
być "zło nadprzyrodzone" - przyp.red.) zostało
zastąpione przez realne zło, które siedzi w
człowieku. Czy obecna, brutalna rzeczywistość
może być inspiracją dla waszej twórczości?
Myślę o sytuacji w Europie, fali przemocy,
zamachach. Czy Szwecja jest bezpiecznym
krajem? Jak to jest naprawdę z tzw. strefami
"No Go"?
Złe zło, (śmiech). Oczywiście, w pewnym sensie,
chociaż przeważnie piszemy brutalne teksty
w kontekście historycznym. Szwecja jest bardzo
bezpiecznym krajem. Uważam, że nie ma takich
miejsc, gdzie nie mógłbym pójść. Ja czuję się
bezpiecznie w każdym dowolnym miejscu, nawet
nocą.
Myślę, że dla większości osób, które słuchają
black i death metalu, Szwecja jest ważna. Mieliśmy
wiele wspaniałych zespołów, niestety nie
wszystkie nadal grają. Ale to świetnie, że wiele z
nich wciąż jest pamiętanych. Oczywiście, Bathory
jest mistrzem! Wiem też, że Sabaton
jest bardzo popularny w Polsce, podobnie jak w
Szwecji. Ale naprawdę nie rozumiem, co jest w
nim takiego dobrego. To jeden z najgorszych zespołów
pochodzących ze Szwecji.
Foto: Antichrist
Na razie nie, ale może na kolejnej płycie? Na
obu naszych albumach mamy jakieś "historyczne"
teksty, ale do tej pory nie nawiązywaliśmy
do naszej własnej historii.
Jak wygląda sprawa z pisaniem tekstów i tworzeniem
muzyki w Antichrist? Kto odpowiada
za teksty i muzykę na "Sinful Birth"?
Muzyka, to najczęściej najpierw, wspólne pomysły
naszych gitarzystów i perkusisty. Potem
wszyscy spotykamy się w sali prób, aby je razem
doszlifować. W pewien sposób wszyscy jesteśmy
odpowiedzialni więc za muzykę. Teksty zostały
napisane przez Svena (bębny) i Gabbe
(gitara prowadząca).
Miałem przyjemność pracować w Szwecji kilka
miesięcy w ubiegłym roku. Poznałem Malmo,
nawet byłem na dwóch koncertach. Saxon
w Kulturbolaget i Wardruna w Slagthuset.
Powiem tak, czułem się bezpieczniej niż na jakimkolwiek
gigu w Polsce. Wszyscy byli bardzo
przyjaźni. Czy tak jest wszędzie u was na
koncertach metalowych? Bo u nas różnie z tym
bywa.
Super, Saxon jest zawsze świetny na żywo! Nigdy
jeszcze nie byłem na koncercie w Polsce, ale
tak, u nas każdy jest naprawdę przyjazny.
Wszyscy przychodzimy, aby zobaczyć ten sam
zespół, więc po co być kutasem?
Czy jako muzycy metalowi jesteście w stanie
utrzymać się z grania ? Czy pracujecie gdzieś
dodatkowo?
Nie rozumiem za bardzo tego pytania (te zawiłości
języka angielskiego), ale wszyscy mamy
stałą pracę.
"Sinful Birth" wciąga niczym bagno, im dłużej
słucham, tym trudniej się od tej płyty uwolnić.
Słychać szczerość i pasję. Ta z pozoru brudna
i brutalna muzyka, ma to coś, czego brakuje
dopieszczonym i przekombinowanym albumom.
Jak to robicie?
118
ANTICHRIST