HMP 67

Piosenki o szoku pourazowym
Istnieje grupa fanów, która nienawidzi reedycji starych albumów. Swoje
poglądy wzmacniają trawestacją sloganu użytego kiedyś na jednej z demówek
Hellhammer: "Only pierwsze bicia are real". Owi kolekcjonerzy-wahabici spojrzą
zatem z pogardą na nowe wydania trzech z pierwszych płyt Raven. Dla nas owe
wydawnictwa były znakomitą okazją do pogadania o czasach kiedy na gigu można
było dostać po mordzie, a twój portfel mógł zostać ukradziony przez samego
wokalistę Iron Maiden.
HMP: Słuchaj, z kim ty "walczysz" w utworze
"Hell Ride"? Te "aktywa" oczywiście nie dotyczą
żadnych finansów.
John Gallagher: Ha! Tu nie chodzi o jakąś
"walkę"! Cały utwór jest wypchany seksualnymi
dwuznacznościami… więc to kabaret! "Posiadanie"…
"preferencje" etc. etc… utwór ma w sobie
pewną dozę szpanu, więc tekst musiał jakoś do
niego pasować!
Jakiego waszego tekstu bym nie dotknął to
zawsze ktoś w nim jest prześladowany, ucieka
ktoś kogoś goni, dusi...
Naprawdę? To może być prawda, ale jeśli tak,
to wyszło nieświadomie… a może to kwestia
a tu tymczasem nastrój niemal patriotyczny.
To rodzaj filmu, który trwa około trzech i pół
minuty. Jest to futurystyczno-patriotyczna historia
wojenna! Podczas komponowania najczęściej
muzyka przychodzi pierwsza… wtedy zaczynam
nucić i kreować linię melodyczną, używając
słowa bez ładu i składu… w tym wypadku
wokale podążają bardzo mocno za gitarą…
następnie zaczynam szukać odpowiedniego
tytułu, do tego co nucę i zastanawiam się, jakie
może mieć to znaczenie, na podstawie tego próbujemy
wymyśleć kolejną ciekawą historię.
Gdy wydawaliście "Wiped Out" wybuchła
akurat wojna o Falklandy. Czy ten konflikt
Zacząłem podejrzewać, że to cytat z jakiegoś
filmu, ale nic nie przychodzi mi do głowy...
Chyba Mark. Trudno tak patrzeć w przeszłość
i przypominać sobie, co kto zrobił. Kiedy dotarliśmy
do "Wiped Out", było już w nas sporo
"zespołowej świadomości"… Rob wymyślał
sporo "markowych" riffów, podobnie jak ja...
Ciekawe, materiał na "Rock Until You Drop"
został nagrany w kilka miesięcy… później graliśmy
coraz więcej na żywo, a nasz styl ewoluował
przez cały czas. Spójrz na samą perkusję, jak
drastycznie się zmienia: od "Lamb to the
Slaughter" do "For The Future". Te raptem sześćosiem
miesięcy przeistaczają ciasne 16-tki na
hi-hatach w "Lambs…" w dużo lepiej prowadzący
melodię, ósemkowy rytm z otwartymi hihatami
w "Future...". Wyszło ciężej i mniej drobiazgowo.
Sprawy społeczne. Wygląda na to, że siedem
lat temu zrobiłeś sobie ze mnie niezłe jaja.
Opowiadałeś jak to była u was w Anglii taka
bieda ze wasz ojciec musiał zapieprzać do
jakiegoś pobliskiego lasu po drewno aby ogrzać
mieszkanie. Zapytałem o to Cliffa Evansa z
Tank i stwierdził że to czysty wkręt.
To nie był żart! To była zima, nie mieliśmy węgla…
nie mieliśmy czym rozpalić w piecu aby
ogrzewać dom! Wyszliśmy do lasu i wróciliśmy
ze sporą ilością drewna… które było całe wilgotne!!
Ugh!!
Wybacz ale nie mogę powstrzymać się od
złośliwości gdy ktoś mówi o "biedzie brytyjskiej
klasy robotniczej lat 70" w wywiadzie dla
polskiego pisma.
Oczywiście, w porównaniu do komunistycznej
Polski mieliśmy o wiele łatwiej, bez wątpienia.
Czy byliśmy wówczas tego świadomi? Tak, jak
najbardziej. W jakiś sposób dostawaliśmy listy
od fanów ze bloku wschodniego i uświadomienie
sobie, że nasza muzyka dotarła aż tam powodowało
wówczas poro wzruszeń.
podświadomości, która każe ci utożsamić nasza
muzykę z tłem scen pościgu? Może to odzwierciedlenie
współczesnego życia, gdzie wydaje się
iż wolność jest ograniczana? Nie jestem pewien
- po prostu piszemy teksty bez żadnego planowania
Czy "Nobody s Hero" dotyczy osób z PTSD?
Znaliście kogoś takiego osobiście?
Co prawda to Rob pisze teksty, ale powiedziałbym,
tak, to jest właśnie o tym. Nigdy nie spotkałem
kogoś, kto by cierpiał na zespół stresu
pourazowego, ale jestem świadomy jak okropna
musi być ta choroba.
"For the Future" to utwór nietuzinkowy. Metal
znany jest z katastrofizmu, nihilizmu i negacji
Foto: Raven
wpłynął na któryś z waszych utworów?
Nie tyle wojna co ówczesne ekonomiczne położenie
Wielkiej Brytanii… dużo zamieszek…
niepokoju… ubóstwa… sądzę, że właśnie to odbiło
się na muzyce.
Porównywałeś kiedyś waszą słynna zwrotkę
"Fight We Will Fight" do "Welcome to Hell"
wiadomo kogo? Kto tu zrzynał?
Wierz mi lub nie, ale powiem uczciwie, nie kojarzę
tego utworu… ale poczekaj wyszukam ją
teraz w Internecie... Tak, jest podobna, ale nasz
album i tak wyszedł pierwszy… Nie będę więc
złośliwy i założę, że to przypadek - zdarza się.
"Over the Top" ma niesamowicie wyróżniający
się riff po drugim refrenie. Kto go stworzył?
Paul DiAnno ukradł kiedyś Markowi portfel.
Jak wyjaśniliście sprawę?
To był mój portfel, nie Marka… Oczywiście nie
mogłem udowodnić nic innego, niż to, że zginęły
mi pieniądze. Jeden z naszych ludzi z obsługi
widział Paula jak się śmieje z ręką pełną
pieniędzy i mówił "spójrz co znalazłem!". Musieliśmy
prosić innych aby pożyczyli nam pieniądze
na powrót do domu w Newcastle, i jak
często się dzieje, karma wróciła dziesięć lat
później, gdy poproszono mnie bym wspomógł
Paul'a na basie w jego dwu tygodniowej trasie.
Dawał wtedy koncerty promocyjne by uzyskać
kontrakt… miałem swoją kasę z powrotem… a
nawet więcej!
Graliście dla punków i skinów. Ciekawa publika...
To był gdzieś po nagraniu singla "Don't Need
Your Money". Do sali prób weszła grupa punków…
jeden z nich zwinął moją gitarę basową i
uciekł z nią. Złapałem go, zabrałem mu ją i
przywaliłem mu, tak jak kilku innym! Potem
oni naskoczyli na mnie, wywiązała się bójka,
złamali mi nadgarstek… ot cała zabawa. Więc
punki i "długowłosi", tak jak nas nazywali, zawsze
trzymali się od siebie z daleka.
Na ułomków nie wyglądacie. Ten termin
Athletic Rock wziął się z jakiejś konkretnej
dyscypliny sportu?
Tylko sport szaleństwa scenicznego! Ten slogan
wymyślili w Neat Records… przyjęło się, więc
zostaliśmy przy tym… zakładaliśmy sportowe
ciuchy itd. ponieważ wpadały w oko, były wygodne
i sprawiały, że wyróżnialiśmy się na tle
26
RAVEN