HMP 67

maicony rytmicznie, z balladowym intro i
outro, "Soldier Of Fortune", bądź pomysły z
tamtego okresu zostały rozwinięte obecnie,
czego efektem jest na przykład przebojowy, motoryczny
"Arrow", z partią basu, która mogłaby
wyjść spod ręki samego Lemmy'ego. Efektem
tego połączenia pomysłów z różnych dekad,
jest, wbrew pozorom spójny i udany album,
który pewnie z niekwestionowaną przyjemnością
włączy do kolekcji każdy fan NWOBHM.
(5)
Sparta - No Retreat No Surrender
2016 Suspect
Weterani zakosztowawszy przyjemności wydania
albumu z premierowym materiałem rozochocili
się na tyle, że w niewiele ponad dwa lata
przygotowali następcę udanego "Welcome To
Hell". Nie wiem jednak w czym problem: może
pospieszyli się za bardzo, albo też zabrakło im
równie dobrych pomysłów na nowe numery, w
każdym razie "No Retreat No Surrender" nie
robi już tak dobrego wrażenia jak poprzedniczka.
Oczywiście to wciąż surowe granie w stylu
NWOBHM i zespół nie zszedł tu poniżej pewnego,
całkiem wysokiego poziomu, jednak za
dużo tu wypełniaczy w rodzaju pozbawionego
energii "Right To Fight", rozwleczonego "Flight
Of The Storm King", który nieco ratują efektowne
solówki czy nijakiego, geriatrycznego
wręcz "We Are Gods". Dobrze, że mamy tu rozpędzony,
świetny tytułowy opener, miarowego
rockera "Dark Of Your Mind" oraz mocarny
"Land Of Mystery" z gitarą klasyczną w balladowym
wstępie, ale jeśli najlepszy na płycie jest
odświeżony klasyk Sparty z roku 1981 "Lords
Of Time", to nie wystawia to zbyt dobrego
świadectwa najnowszym utworom. Jest więc
solidnie i tyle, ale bez rewelacji. (3,5)
HMP: Wydany w 2016 roku "Red Eye" obwieścił
światu, że Vardis powrócił na scenę. Ponownie
koncerty, próby, ciągle poza domem itd...
Nie masz obaw, chwili zawahania typu "po
cholerę mi to"?
Steve Zodiac: Po trzydziestu latach nie miałem
pojęcia, czy jesteśmy gotowi to zrobić, ale gdy
tylko zaczęliśmy okazało się, że w brzmieniu zespołu
wciąż tliło się życie. Ta energia w soundzie
nic a nic się nie zmieniła, w przeciwieństwie
do naszych fryzur. To brzmienie Vardisa wzbudziło
we mnie chęć do dalszej zabawy.
"Red Eye" miał bardzo dobre recenzje i został
zaakceptowany przez fanów. Co się wydarzyło
w życiu zespoły od tego czasu. Teraz już nie
macie wyjścia musicie kontynuować działalność...
Było nam bardzo trudno, gdy Terry zmarł na
raka podczas nagrywania "Red Eye". Obiecałem
mu, że będę dalej działał z zespołem, ale oczywiście
straciliśmy impet przez tę tragedię. W
życiu zawsze masz wybór. Wybieram życie na
greckich wyspach, nagrywanie i pisanie muzyki
oraz uprawianie owoców cytrusowych w tej
chwili.
Metal w cieniu cytrusów
Po 30 latach niebytu, albumem
"Red Eye" grupa Vardis powróciła
na scenę. Obecnie przygotowane
zostały reedycje
trzech pierwszych płyt zespołu.
Stworzyło to okazje
do rozmowy z liderem zespołu Steve Zodiac'iem,
Wspomnienia z przeszłości, plany na przyszłość, cele
w życiu oraz kogo powinno się szanować - to tylko niektóre
kwestie podniesione w tej rozmowie...
W najbliższym czasie Dissonance Productions
na płytach CD a Back On Black Records
na winylach wydadzą pierwsze albumy
Vardis, "100 MHP", "The World's Insane" i
"Quo Vardis". Czy te wydania zawierają jakieś
specjalne atrakcje, które skuszą fanów?
BMG miało kilka starych nagrań. Niektóre są
na wydanych płytach CD jako utwory bonusowe,
a nad niektórymi wciąż pracuję w moim studiu
w Grecji.
Czy na to, że wraz z trzema pierwszymi albumami
nie wydaliście "Vigilante" miał wpływ
fakt, że stosunkowo niedawno wydała go wasza
wytwórnia Hoplite Records?
Tak, BMG jest właścicielem nagrań z pierwszych
trzech albumów, za to ja posiadam taśmy
i prawa do "Vigilante". Wiem, że na pewno
więcej niepublikowanych materiałów jest w
przygotowaniu.
Czy świadomość, że ludzie chcą ciągle słuchać
tych nagrań , że byliście inspiracją dla innych
jest tym czynnikiem, który powoduje, że artysta
odczuwa sens swojej twórczości, daje mu to
siłę?
Wojciech Chamryk
Foto: Vardis
32
SPARTA