HMP 67

którąś z tych kompozycji na koncertach?
Jonathan Stenger: w naszym obecnym zestawie
na żywo są: "Pressure", "Into the Fire", "Mother",
"Shoot Or Get Shot" czasem "Running
High".
Britta Gortz: Wiele osób wspomniało, że
"World Coming Down" jest jednym z ich ulubionych
kawałków na płycie. To dla mnie niespodzianka.
Bardzo lubię ten utwór, ale nie domyśliłbym
się, że wielu ludzi uzna go za ulubiony.
Nagrywacie albumy dość regularnie, co dwa,
trzy lata. Czy taki przedział czasu daje komfort
tworzenia nowego materiału i zapobiega
wypaleniu twórczemu?
Jonathan Stenger: Trudno powiedzieć, to zależy
od tego, co zespół robi w tych okresach, co
robi każdy jego członek. Pierwsze albumy było
łatwiej tworzyć, po drugim wydawnictwie mieliśmy
problemy z pisaniem nowego, świeżego materiału.
Po kolejnej zmianie na gitarze basowej,
w 2012 roku, mieliśmy dobrą passę i wenę twórczą.
Podpisaliśmy kontrakt z Metal Blade Records
i napisaliśmy czwarty album "Hyena",
który był dla nas ogromnym krokiem naprzód .
W latach 2015 i 2017, część z nas dużo podróżowała.
Kolejny raz zmieniliśmy basistę i musieliśmy
mocno się starać, aby zaspokoić nasze
osobiste ambicje, przeskoczenia potężnej "Hyeny".
(Śmiech)!
Nie boicie się, że tytuł "Follow Me: Kill!" może
zostać odczytany zbyt serio? Mamy niespokojne
czasy, wszędzie przemoc... Ktoś z zewnątrz,
może pomyśleć, że to wezwanie do zabijania.
Nie macie w Niemczech problemu z
cenzurą? Pamiętam wiele dyskusji na temat
kontrowersji, związanych z "Pleasure to Kill",
Kreatora.
Jonathan Stenger: Jeśli ktoś odczytuje to dosłownie,
musi być niezłym głupkiem, bo kiedy
przeczytasz tekst, zrozumiesz, że "Follow Me:
Kill!", to coś wręcz przeciwnego! Wszyscy próbują
omamiać ludzi swoją propagandą, aby podążali
za ich wizjami. Nie ma znaczenia, czy to
religie, grupy terrorystyczne, faszyści, rządy,
media, wkurzeni obywatele, youtuberzy, czy
ktokolwiek. Przesłanie "Follow Me: Kill!",
brzmi: Zacznij myśleć! I nie przestawaj myśleć!
Cóż, a dzięki pionierskim zespołom, takim jak
Kreator, nie powinniśmy mieć problemu w
Niemczech z naszymi tytułami, biorąc pod uwagę,
że nie przekraczamy pewnych granic...
Wiele zespołów, które próbowały urozmaicić
Foto: Gripper
Foto: Gripper
swoją muzykę, zmieniając brzmienie, eksperymentując
z aranżacjami, popadło w niełaskę
fanów i w końcu powróciło do starego stylu
(np. Paradise Lost). Gdzie leży sekret waszego
sukcesu?
Jonathan Stenger: Myślę, że sukces w biznesie
to mieszanka ciężkiej pracy, wyczucia trendów,
odrobiny szczęścia i zdolności adaptacji w czasie.
Skoro mamy trend typu: "Oldschool znów
jest fajny", zespoły, które powróciły do swoich
korzeni, znowu miały dobrą passę. Pamiętasz
nową falę hard rocka i stoner rocka, lat 70-tych,
sprzed kilku lat? Kiedy Black Sabbath pretendował
do miana jednego z największych zespołów
wszechczasów... znowu! Myślę, że miało to
wiele wspólnego z hipsterską modą, bo każdy
od tego czasu jest ubrany jak drwal, długowłosy
i brodaty... Cóż, metalowcy mogą powiedzieć:
"Ale my ubieraliśmy się w ten sposób, zanim to się
stało cool"... Metalheads są prawdziwymi wyznacznikami
trendów!
Każda z waszych okładek jest inna, ale dwie
ostatnie są utrzymane w ponurych odcieniach
szarości. Na zdjęciu "Follow Me: Kill!" możemy
zobaczyć granat na mównicy, umieszczony
w zarysie Ziemi. Kto był autorem tego zdjęcia?
Jakie jest jego przesłanie? Czy wy również,
dostrzegacie, że świat staje się radykalny?
Jakby szykował się na wojnę.
Christian Brohenhorst: To ja stworzyłem cover
art do "Follow Me: Kill!". Po tym, jak Britta
pojawiła się z politycznymi tekstami, do niektórych
utworów na album, spróbowałem stworzyć
coś, co pasowałoby do tego tematu. Wyzwanie
polegało na stworzeniu czegoś, co wydaje
się głośne i jednocześnie spokojne, w tej samej
chwili... Coś, co nie wydaje żadnego dźwięku,
ale jest gotowe eksplodować w nadchodzącej
scenie. Chciałem umieścić Świat w centrum
uwagi i pokazać to, w bardzo bezpośredni i ikoniczny
sposób. Zachowałem pewną prostotę,
nie korzystając ze zbyt wielu elementów na
okładce. Zrezygnowaliśmy nawet z umieszczenia
nazwy zespołu i tytułu albumu (można je
sobie nakleić), aby zachować okładkę pustą i
bez irytującej typografii. Na szczęście nasza wytwórnia,
Metal Blade Records, zgodziła się na
nasz dziwny pomysł.
Skąd czerpiecie inspirację do pisania nowego
materiału? Czy zdarza się, że pomysły pojawiają
się podczas trasy?
Jonathan Stenger: Trudno być kreatywnym w
trasie. Normalnie, wspólnie tworzymy piosenki
na próbie. Kiedy mamy plan, czasami tworzymy
grupy twórcze, spotykając się z dwoma lub trzema
muzykami. Nie powinno być naraz zbyt
wielu "kucharzy przy gotowaniu". Bo każdy zawsze
chce mieć swój mocny utwór, którym
wszyscy będą zachwyceni. Inspiracja pochodzi
od innych artystów, wszyscy słuchają różnych
stylów muzycznych, a każdy z nas jest fanem
nowych świeżych pomysłów w muzyce.
Britta Gortz: Mnie inspiracja nachodzi prawie
wszędzie i ciągle. Problemem jest dla mnie bardziej
filtrowanie i wybieranie "dorodnych wiśni".
Czasami zbyt intensywnie analizuję moją
własną artystyczną twórczość. Mam trudności z
zaakceptowaniem na przykład fragmentu tekstu
takim, jakim jest. Muszę się skupić, aby nie zepsuć
czegoś, co jest w porządku.
Czy Niemcy są dzisiaj bezpiecznym krajem?
W polskich wiadomościach dużo mówi się o
wzroście przestępczości, spowodowanej
ogromną liczbą imigrantów. Czy to prawda?
Jonathan Stenger: Powiedziałbym, że są jednym
z najbezpieczniejszych państw na Ziemi.
Nigdy nie miałem problemu z żadnymi imigrantami,
nie znam też nikogo, kto by je miał. Zderzenie
różnych kultur zawsze stwarza ryzyko
poważnych konfliktów. Ale większość tych ludzi,
którzy stracili swoje domy i przeszli przez
piekło, ma po prostu prawo do nowej szansy.
CRIPPER 87