het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

110
BLOEITIJDPERK NEDERLANDSE VOLKSLIED
van Oranje, „die voor U strijdt". Alva daarentegen is
„de wolf, die U verbijt" of ook „des paus trawant, des
pausen sant".
De dichters zijn meestal niet bekend en hun poezie staat
niet altijd op een even hoog plan, doch zij is meestal
spontaan en oprecht, geboren uit een direct en zuiver
gevoel van verontwaardiging, dat echter somtijds overslaat
in overdreven haat en lastering.
Onder de meer bekende dichters treft men o.a. Laurens
Jacobsz. Reael, die een tiental van deze gedichten op
zijn naam heeft staan en verder Lucas de Heere, Coornhert
en Valcoogh.
Onder de wijzen in het Geuzenliedboek vermeld komen
o.a. de volgende voor:
Het reedt een ridder wel gemoet
Eng elsch Fortuyn
Susanna
Ick ginck een mael spanseeren
Den lustelicken Mey
Maximilianus de Bossu
Vive le Geus.
Het lied van den ouden Hillebrant is omgevormd tot
een spotlied op Alva, den „ouden Grijs":
Ick wil to Lande rijden
sprack daer den Ouden Grijs
Wie sal mij nu ten tijden
Die Paden maken wijs?
Die wech valt mij soo swaren
Die ick sal moeten gaen
Het is bij na ses jaren
Doe quam ick daer can daen.