het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

TAAL, METRUM, VERSBOUW, MELODIE, RHYTHM, VORM 31
zongen worden. Vanzelfsprekend volgt hieruit, dat het
rhythme van de melodie op deze plaatsen aan verandering
onderhevig is (vb. 3, blz. 47).
Soms moet dus een noot tweemaal zo lang aangehouden
worden, een andermaal komen er twee lettergrepen
in de plaats van een en het rhythme wordt dan dubbel
zo vlug.
Over het algemeen volgt het rhythme van de melodie
het versrhythme op de voet, in die zin, dat de arsis
onbetoond en de thesis betoond is. Doch meer dan bij
het vers heerst hier een grote vrijheid. Het muzikaal
rhythme van „In 't zoetste van den meye" wordt aldus
genoteerd:
,PIJ .1)J .h1J. J
In't zoet - ste van de mey - e
Het muzikaal en versrhythme komen dus precies met
elkaar overeen, doch even goed zijn de volgende noteringen
mogelijk:
I 1h 11h. Jitor) P1J .t)
I or) I .h. Ji .t). 4,Y .1).
I „t)I.J. 1h1J. .1)1J. .r)
1 Wij willen niet beweren, dat de rust of caesuur niet zou voorkomen,
doch zien niet in, dat zij perse achter elke strofe van drie
betoningen volgt. Bij de volgende strofe zou volgens van Well
achter elk e strofe een caesuur komen, terwijl een meer natuurlijke
en meer gangbare opvatting is:
Het daghet in den Oosten, hoe ifittel weet mijn liefken
het lichtet Overal. (rust) och waer ick henen sal. (rust)