het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

TAAL, METRUM, 'VERSBOUW, MELODIE, RHYTHME, VORM 81
over het algemeen vertraagd; bij een vrolijke versneld.
Zo zou ik persoonlijk voor „Alle myn gepeys"1 = 96
en voor „Schoon lief, hoe ligt gij bier" 411 = 92 aangeven,
hetgeen dus beduidend langzamer is, doch dit
blijft natuurlijk overgelaten aan de individuele smaak.
Een jets vlotter tempo dan het „normale- verdragen
bijv.:
Ick wil mi gaen verhueghen. I = 126
el
Die nachtegael, die sanc een liet
J = 138
Nu sijt wellecome. I = 144
Het regende seer. J = 144
Heer Jesus heeft een hofken.
I
d = 88
a l
Daar was e wuf, die spon. = 104
(in Limburg en Vlaanderen veel gezongen!)
De 6/8 maat duidt meestal op een vlotter tempo, evenals
de dansliederen.
Het gematigde tempo past het best bij:
Het viel eens hemels douwe.
0 =
1 72
Daer spruyt een boom. = 72
In 't soetste van den meye. J = 72
Doch „Klein, klein Jezuken", „Wech op, wech op",
„Schoon lieveken, waer waardet gij" zijn beslist iets
vlugger. Het echte Allegro-tempo zou men verkiezen
voor „Den Uyl, die in den perenboom zat" en „Zeg
Kwezelken, wilde gij dansen". Voor liederen van dit
geestige en ondeugende genre is ; = 104 zeker niet
overdreven!
In de bundel „Nederlands Volkslied" van J. Pollmann
en P. Tiggers vindt men ook de volgende tempoaanwijzingen:
Opgewekt en vrolijk, Pittig marstempo, Rustig
wiegend, Gedragen, Vlot enz. naast weinig zeggende