het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

TAAL, METRUM, VERSI3OUW, MELODIE, RHYTHME, "%, ORM 73
Ic hadde een lief vercoren,
soe es sedert lanc,
soe hadde een ore verloren,
daertoe ginc si mane,
Soe diende so wel na minen danc,
seidic neen, soe seidi ja:
Nu gaet voren, voren, voren
nu gaet voren, ic volge na.
Ic sei soete minnekyn,
nu gaet met mi,
ic wille altoos u eighen syn,
soe naer ic zi,
Myn herte is u so naeste bi,
mine rouc waer dat ic gae;
Nu gaet voren, voren, voren
nu gaet voren, ic volge u na.
Evenals een melodisch motief bindend kan zijn voor
het gehele lied, zo kan ook een bepaald rhythme een
dominerende rol spelen. Een bepaalde maatsoort brengt
dikwijls vanzelf mede, dat een stereotiep rhythme naar
voren komt, bijv: j) j dt) in de 6/8 maat of
4r) 4) in de 6/4 maat.
Wij hebben eveneens gezien hoe 't rhythme or) . •
(4/4) in sommige dansliederen overheerst. Zo'n rhythmisch
motief kan worden ontwikkeld en gevarieerd,
doch men kan er ook to star aan vasthouden. Deze starre
regelmaat vinden wij nog niet bij het oude volkslied,
maar wel bij Valerius, bij wien bepaalde rhythmische
motieven de grondslag vormen van het lied. Hier volgen
enige vOorbeelden: