het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

38
BLOEITIJDPERK NEDERLANDSE VOLKSLIED
Men merke de verwantschap en tevens het verschil!
Meestal blijkt een „ruyter - de zanger van het lied to
zijn:
Die dit liedeken eerstwerf sanck
Dat was een ruyters gheselle
Hij drinct veel liever den rijnschen wijn
Dan 't water uyt 'er Schelde!
Dergelijke slotstrofen werden misschien later aan het
lied toegevoegd. In sommige liederen wisselen ook de
zangers in de slotstrofen.
Soms zijn het lieden van minder allooi, afvallige geestelijken,
„vrij sluymers" of „clercken”. Het typerende
is, dat zij meestal platzak zijn, maar toch altijd op het
amoureuze pad!
De zin voor herhaling en gelijkluidendheid is ons nu
eenmaal aangeboren. Deze uit zich zowel bij de melodie
als bij de tekst.
Een heel merkwaardig verschijnsel zijn de z.g. zwerfregels
en zwerfverzen. Het begin of een gedeelte van
een bepaald lied vinden wij in een ander lied weer
terug, echter met dit verschil, dat de verdere inhoud
meestal totaal geen aanknopingspunten meer bezit. Een
zeer bekend lied „Die vogelkens in der muted' heeft
als tweede strofe:
Ic ginc noch gisteravont
So heymelijc eenen ganc
Al voor mijns liefkens deure
Si wist mi cleinen danck!
Staet op mijn alderliefste,
Staet op ende laet mi in.
Ic swere u op al myn trouwe
Ic en had noit liever dan dy.