het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

AANHANGSEL 159
Wy lief lick is der mey be -vaen
Voorbeeld 26
moet echter blijkens de tekst van Dietse origine zijn.
In de „Codex cartaceus" M 222 C 22 van Straatsburg
komen reeds enige oud-Nederlandse meerstemmige
volksliederen voor, waarvan an door de Coussemaker
is medegedeeld. Het is het van Egidius de Rhenis afkomstige
„Wy lieflick ys der mey" met zeer corrupte
tekst. Volgens van den Borren, die een aparte studie
aan bovengenoemd manuscript wijdde, moeten ook de
volgende liederen tot de Nederlandse gerekend worden:
Al eerbaerheit weinsch is vort. (3 stemmig )
Herte mi. (2 stemmig )
Ick sach den meygen. (3 stemmig )
0 zi mi. (2 stemmig )
In het Lochaimer-Liederbuch, dat ons een juiste blik
verschaft op de polyfone Duitse liedkunst omstreeks
1450, komt ook een Nederlands lied voor, aanvangend
als in vb. 26, blz. 159, en begeleid door de zwevende
contrapunctiek van tenor en contra-tenor (instrumentaal
).
Zowel Isaac, Kotter en Obrecht als Hofhaimer hebben
„Ein frälich wesen" (soms: vroelick, vrolick of vraulick)
meerstemmig behandeld; de laatste o.a. als orgelparaphrase.
Het is niet met zekerheid uit to maken of dit
thema van Duitse of Nederlandse origine is, in ieder
geval werd het met opvallende voorliefde door onze
componisten behandeld, want behalve de genoemde
lieten ook Mattheus Pipelare, Johan Ghisling, Jac. Barbireau
en Pierre de la Rue zich door dit lied inspireren.