het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

60
BLOEITIJDPERK NEDERLANDSE VOLKSLIRD
haalt een Italiaans liederenboek aan, waarin de melodie
onder de volgende vorm in 1689 voorkomt (vb. 12, biz.
61)
Doch elders haalt hij aan, dat deze populaire melodie
reeds in 1661 van de Gentse beiaard weerklonk! Volgens
P. Wijcaert werd „La Folie d'Espagne, ghestelt 12
Augusti 1692", zo vermeldt het carillonboek van de stad
Gent.
Ter vergelijking geven wij nu enige min of meer verwante
vormen van dit melodietype (vb. 13, blz. 63).
De aanvang van het Hildebrantlied vinden wij precies
hetzelfde terug in:
Het is goet peys, goet vrede.
Ons naket een soeten tijt.
1\41 lust to loven hogentlijc!
Aerdighe gheesten, die ter feeste,
Van liefden comt groot leiden.
Een ridder ende een meisken ionc,
Lynken sou backen
Loven so wilt den Heere.
Aileen het rhythme is hier vaak gewijzigd, doch de begin
tonen zijn steeds gelijk (d, ff, gg, a).
Wij zouden nog meer frappante gelijkenissen kunnen
aanhalen, doch het moet hierbij blijven. Wij wijzen nog
op de karakteristieke gemeenschappelijke melodiekern,
welke voorkomt in de aanhef van: „In Oostenrijck daer
staet een huys", „Daer gingen twee gespeelkens goet",
„Ic heb ghejaecht mijn Leven lanc" en „Ic wil den Heer
getruwen". Deze wordt bepaald door de kwintsprong
gevolgd door de kleine septime (d - a - c - a), waarna
de melodie dan weer terugkeert naar de mediant of de
grondtoon.
Bij bijna alle voorbeelden hebben wij gezien, dat de