het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

32
BLOEITIJDPERK NEIDERLANDSE VOLKSLIED
Over het aesthetisch verschil kan men hier redetwisten;
in ieder geval wordt het metrum geen geweld aange.
daan. De 6/8 maat is mogelijk te prefereren, daar zij
het lichte en vloeiende karakter van het vers het meest
nabij komt. Het derde voorbeeld is iets te vierkant en
bij het laatste worden de theses te lang gerekt. Absoluut
foutief zou de volgende lezing zijn:
PPiti PJ 1)1J
lilt zoet - ste van cle mey - e
ledereen zal deze onnatuurlijkheid terstond aanvoelen,
doch hoeveel en hoe dikwijls is er niet tegen de meest
elementaire regels van het versrhythme gezondigd!
Vooral in de vervaltijd vindt men de meest afschuwelijke
voorbeelden hiervan.
Het woordaccent moet dus samenvallen met het rythmisch
accent van de melodie, doch dit wil niet zeggen,
dat het laatste daarom ook verlenging inhoudt. Zie
slechts de voorbeelden: ; en hp-1 .
De allereenvoudigste strofe, bestaande uit slechts een
regel (die wel herhaald wordt), vinden wij bij het kin..
derlied, bijv.:
Mannetje ging uit wand'len ajowie.
Het Halewijnslied bestaat uit strofen van twee regels,
waarvan de laatste regel telkens wordt herhaald:
I
,....• I '1/4...., %a." I %.0' I,..., I
Heer Halewijn sanc een liedekijn
...so %mi.., 1 ....- `....0' l ...mi., I
Al die dat hoorde wou bi hem sijn
De strofenbouw heeft hier vier accenten en eindigt in