het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

HET GEESTELIJK LIED 151
de overgang van de herfst naar de winter en het begin
van het nieuwe jaar werd herdacht. Vol verwachting
zag de boer het nieuwe jaar tegemoet en uit de stand van
het weer berekende hij of het een vruchtbaar, jaar zou
worden.
Helder en klaar de heilige nacht
Maakt op een vruchtbaar jaar bedacht;
Kerstmis vochtig en nat
Ton en schuur dan niets bevat;
Kerstmis nieuwe maan
De vruchten komen aan.
Ook het schieten en klokluiden, zowel als het vuurwerk
afschieten op Oudejaarsavond en het ontsteken van
kerstvuren danken hun ontstaan aan de gebruiken bij
het Joelfeest. Het zijn meest symbolen in verband met
de vruchtbaarheidsritus. Tevens toonde men zijn dankbaarheid
voor de verkregen weldaden en een voorspoedig
gewas door het brengen van winteroffers.
Sommige kerstliederen blijkt 'n zeer lang leven beschoren
te zijn. Dit is misschien mede te danken aan het feit,
dat zij in de kerk en in huis gezongen werden. Dit is b.v.
nog het geval met „Nu sijt wellecomen" en „Er is een
roos ontsprongen". Het laatste lied, van zeer oude datum,
kan men nu nog zowel in de Protestantse als de Katholieke
kerken horen zingen. Waarom andere liederen,
die minstens even mooi zijn, vergeten worden, zal wel
altijd een raadsel blijven. Wij zullen niet ontkennen, dat
er oak in later eeuwen mooie en stemmige liederen zijn
ontstaan, die met recht populair werden, doch de eenvoud,
tederheid en poezie van het middeleeuwse kerstlied
is zelden geevenaard en nooit overtrof fen.