het bloeitijdperk van het nederlandse volkslied

TAAL, METRUM, VERSBOUW, MELODIE, RHYTHME, VORM 39
Een „nieuw liedeken" begint met de eerste drie versregels,
doch dan beet het verder:
...... Die ic gesloten vant.
Ic clopte so lijsselijck aen den rinck.
Staet op mijn alderliefste lief,
Staet op ende latet mi in. enz.
Men ziet hoe sommige regels weer terugkeren, doch op
een andere plaats en soms ook sterk gewijzigd. Een
ander lied begint „Ic quam noch ghisteravont. Vorwaer
ic en liege u niet". Voor de rest bevat dit lied ook niet
de minste aanknopingspunten met de voorafgaande.
Nu een ander voorbeeld van twee verwante liederen,
die wij onder elkaar plaatsen:
Het viel een coelen douwe
Tot eender veynster in
Tot eender huebscer vrouwen
Ghevangen in 't herte mijn.
Het vie! eens hemels douwe
Voor mijns liefs vensterkijn
Ick weet gheen scoonder vrouwe
Si staet in 't herte mijn.
De eerste versie is waarschijnlijk de oudste; dit blijkt
zowel uit de taal als uit de aanduiding een „oudt liedeken".
Er is hier nog terloops sprake van een wachter
„die opter tinnen lach", en aan het slot zijn er weer de
traditionele bomen met „noten mischaten" en „goede
nagelkijns" 1 . De tweede versie is stellig veel meer
1 Nootmuscaat en kruidnagel golden in de middeleeuwen als
vruchtbaarheidssymbolen,