Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

verreweg de grootste bevolkingsgroep nauwelijks onderkend te
worden door onderzoekers die zich geheel en al op de Bahima
richtten. Wat voor antropologie was dat die dat presteerde? Hoe dan
ook, de gangbare onderzoeksrelatie had beslist een rooskleuriger
visie op de dominantierelatie tussen Bahima en Baïroe opgeleverd
dan degene die ik tegenkwam.
Tegen deze achtergrond was Karoengi iemand die ik graag eens
een paar vragen zou willen stellen over kwesties waar ik niet zo
goed uitkwam. Hij had een vrij uitgesproken rol gespeeld in een
belangrijke fase van Ankole’s politiek en ik was benieuwd naar zijn
lezing van wat zich had afgespeeld. Het toeval leek daarom een
goede draai te nemen toen ik — op het punt te vertrekken van
Mbarara, het hoofdstadje van Ankole, naar het naburige Toro
district — Karoengi in de hoofdstraat tegenkwam. ‘Hello, Mister,
how are you?’ vroeg hij. ‘Can you give me a ride?’
In Mbarara, een typische provincieplaats, had je nooit lang
nodig om te zien wie er ‘in town’ was. De hoofdstraat en het
pleintje bij het kruispunt waren een voortdurend trefcentrum voor
mensen uit alle hoeken van Ankole. Er was altijd veel vertoon van
ogenschijnlijke cameraderie, van elkaar schouderkloppende
aartsrivalen die vaak de meest groteske verdenkingen jegens elkaar
koesterden. Het was een kleine wereld waarin iedereen elkaar
scherp in de gaten hield. Zo erg toevallig was het dus niet om
Karoengi hier tegen te komen. Toevalliger zou het zijn als hij me
niet al eerder had gezien in gezelschap van sommigen van zijn
opponenten.
Karoengi woonde voorbij Itindero in Sjema, op ongeveer drie
kwartier rijden van Mbarara, en hem een lift geven was geen enkel
probleem voor mij. Ik zou er in feite langs komen, want de weg die
Mbarara met Fort Portal in Toro verbindt liep vrijwel langs zijn huis
— beter, zijn ‘landgoed’, want van het hek tot zijn eigenlijke
woonstee was het altijd nog een slordige vijfhonderd meter naar
116