Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

de lichamelijke aandacht van de paar mannen die haar komen
inspecteren schuchter maar als iets vanzelfsprekends ondergaat.
De meeste feestgangers zijn dadelijk na het beëindigen van de
dans vertrokken; uit gewoonte mopperen velen over de
tegenvallende hoeveelheid en kwaliteit van het feestbier, of de
teleurstellende prestaties van de kankanga. De achterblijvers maken
het laatste bier op. Een paar oudere mannen bereiden zich voor om
straks de meisjestraining (die tot dan toe helemaal in handen van
vrouwen is gebleven) af te sluiten met een vermanend gesprek over
haar taken en verplichtingen als volwassene; de mentrix wordt
daarbij op het hart gedrukt dat zij zich zal moeten verantwoorden
wanneer het meisje in de toekomst zal blijken tekort te schieten
tegenover haar echtgenoot, schoonouders en andere, vooral
mannelijke, aanverwanten.
Na dit gesprek is het meisjesfeest over en is het meisje klaar om
als een volwassen vrouw door het leven te gaan. Binnen enkele
jaren zullen haar verwanten een eerste huwelijk voor haar
arrangeren. Er zullen vrijwel zeker andere huwelijken op dat eerste
volgen. Maar nooit zal zij meer zo het dramatisch middelpunt zijn
van een feest als bij haar initiatie — of het moet zijn op haar
begrafenis, als zij tenminste een zodanig rijpe leeftijd haalt dat
daarop naast verdriet ook plaats is voor voldoening.
2.
Ieder opgroeiend Nkoja meisje moet door een opleidingsperiode en
meisjesfeest heen als boven beschreven. Vrouwen zowel als
mannen, dorpsbewoners zowel als stedelijke immigranten
beschouwen deze vorm van initiatie (koe témbwisja kankánga: ‘het
doen uittreden van de kankanga’) als het meest kenmerkende en
waardevolle dat de Nkoja cultuur te bieden heeft. De dag dat zij
haar opleidingsperiode afsluit met haar feestelijke uittrede, is voor
elke Nkoja vrouw de mooiste dag van haar leven, ijkpunt voor alle
148