Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

een baan in Engeland. En omdat hij zijn been brak, mocht hij op
medisch advies naar Engeland; hij kon toen acte de présence geven
bij zijn sollicitatiecommissie. Zo kwam een expatriate wederom
terug in zijn Heimat.
De expatriates kwamen altijd bij elkaar op zaterdagmiddag in de
bar. Soms kwam er een docent die pas was aangetrokken en dat
leverde heel wat gespreksstof op. Is hij anglofiel, proAmerikaans, is
hij aardig, zal hij passen in ons patroon? De Amerikanen en de
Engelsen waren niet zo gesteld op elkaar. De Engelsen vonden de
Amerikanen maar banaal, platvoers. Afrika werd per slot van zaken
door de Engelsen ontdekt! D.J. Enright, dichter, academicus,
anglicist en docent die overal heeft rondgezworven en gedoceerd —
van Afrika tot in het MiddenOosten en ZuidoostAzië — heeft eens
een artikel doen verschijnen waarin hij het verschijnsel expatriate
satirisch onder de loep nam. Het artikel heette: How not to be an
expatriate. Hij gaf raad aan zijn medeexpatriates op humoristische,
vaak wrange wijze. Zo schreef hij:
‘Als je bezig bent ‘‘vreemde normen’’ over te dragen en te
doceren, dan ben je betrokken bij antinationalistische
activiteiten. Als je van de andere kant behept bent met
‘‘inheemse normen’’, dan ben je bezig met politieke
activiteiten.’
Het is duidelijk: als docent in de letteren win je het nooit.
Enright waarschuwde de expatriate: ‘Wees vooral op je hoede
voor je medeblanken.’ Hij stelde botweg dat de expatriates niet als
altruïsten in DerdeWereldlanden vertoeven maar om geld op te
strijken. Hij had ook best kunnen zeggen: om carrière te maken!
En dan zijn er de onderzoekers: Africawatchers, die Afrika
recentelijk hebben ontdekt als spanningsveld (ontspanningsveld) ter
voorbereiding van rapporten en proefschriften. De Afrikaanse
187