Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

‘ik ben een neger
dat is geen geleuter
onbedorven
uit de koloniale as herrezen’
En Thea Doelwijt die samen met Henk Tjong Suriname’s
toneelwereld beheerste.
Dobru en ik zouden vaak op één podium verschijnen.
Paramaribo vanaf Pension Lashley bekeken. Wetenschappers uit
Nederland kwamen altijd eerst bij haar terecht. Ik zie haar nu nog:
mevrouw Lashley, donker, klein, sluipen door pension Lashley, de
AfroAmerikaanse uit Amerika, die met Lashley trouwde. Een
AfroAmerikaanse onder de Creolen, die de mensen stof tot
nadenken gaf. Babs, de grote bloemenhandelaar uit Amsterdam, heb
ik ook hier ontmoet. Later, in Amsterdam, waren wij buren.
De Creolen in Sierra Leone zijn anglofoon ingesteld. In
Suriname wisten Creolen allen dat de Rijn bij Lobith Nederland
binnenstroomt. De Creolen in Sierra Leone gingen naar London, the
good old Island. De Creolen in Suriname vluchtten naar Amsterdam
en Rotterdam. Toen waren er al grapjes over de ‘Bijlmer Expres’.
De Creolen in Freetown waren trots op hun Sierra Leone. De
Creolen in Paramaribo maakten grapjes over hun land.
In november werd Suriname onafhankelijk. De kranten stonden
vol van botsingen die dreigden tussen de Creolen en de
Hindoestanen. Surinamers die verdwijnen uit het moederland.
Demarara wordt genoemd. De Hindoestanen werden bang. De
luchthaven Zanderij kon het bijna niet aan. Demerara, Brits
Guyana, waar de Hindoestanen het zwaar te verduren hadden van
de zwarten — Guyana, buurland van Suriname gescheiden door een
riviertje. Ik was al terug in Nederland toen Pension Lashley in as
gelegd werd. Triest want het gebouw was erg mooi. Wat ben ik blij
dat ik er toen een dia van had genomen.
193