Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

vraagtekens, ik weet nog minder dan voor ik aankwam. Een
revolutionair land, dat was buiten kijf, maar wat voor een, gevuld
met intriges of met puritanisme?
Zanzibarstad is niet gewoon. Oud, grillig, zonder plan, althans
niet een dat herkenbaar is. Burchten van huizen van een eeuw of
meer, in Arabische stijl, maar soms ook met Perzische en Indische
sporen. Vele vier verdiepingen hoog, onvoorspelbaar gebouwd in
parallellogram of trapeziumvorm, zoals je van puur handwerk kan
verwachten.
Met de huizen zijn de straatjes ontstaan, waarin je kunt dolen,
geeft niet waarheen, ze komen altijd wel weer ergens uit. Aan het
zeefront het sultanspaleis, nu People’s Palace (maar er mogen geen
‘people’ in), verder een forse ommuurde veste, die nu Ladies’ Club
is, en in het midden een kostelijk prekoloniaal bouwwerk, het
House of Wonders, dat sultan Seïd Bhargasj in de negentiende eeuw
voor ceremoniële doeleinden heeft laten bouwen. Wij wonderen
vandaag nog. Vanzelfsprekend worden de kolossen door het soort
kanonnetjes geflankeerd dat ze vroeger voor onze musea leken te
maken.
Verder. Oude moskeeën, niet zo groot; binnenplaatsen met
galerijen en tuinen; bloemen en schaduwbomen; en volkomen
lukraak overal vervallen grafzerken, overgroeid en tussen het puin,
maar zo zwaar dat hun opdrachtgevers voor eeuwen gerust konden
zijn. En dan de deuren: van massief teak, geen insekt dat er
doorheen komt, en tegen rammeien bestand; van oneindige waarde
de minitieuze decoraties, in ontelbare patronen met veel zwoegen
bereikt, met koperbeslag afgewerkt en voorzien van zegels met
Arabische inscripties. Monumenten van deuren.
Zanzibars huizen zijn grillig genoeg voor wat nieuwsgierige
spanning. In elkaar vergroeid liggen ze in de zon te slapen. Maar
wat voor slaap? Slapen kan dutten zijn, dromen, versuft zijn na
knockout; of krokodillenslaap, één oog half open en de tanden
61