Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

palmbomen vanuit de creoolse dorpen van weleer doet denken aan
Kaapstad vanaf Signal Hill. In Little East Street raak ik de weg
kwijt tussen de winkeltjes van de Libanezen. Freetown betovert op
zo’n zonovergoten achtermiddag met zijn klanken en kleuren. Een
stad om van te houden, om gek van te worden als de bedelaars en
marktvrouwen en mannen je wat geld proberen afhandig te maken.
In Freetown vond ik iemand uit Kaapstad met een naam die doet
denken aan een stad uit Nederland. Hij werkte als opzichter in het
plaatselijke museum.
Word bevriend met een taxichauffeur uit WestAfrika, het zal
nog je redding zijn. Ook ik werd door een taxichauffeur
geadopteerd. Wij hadden eerst ruzie. Ik dacht dat hij mij bedonderd
had. Ben toen erg boos weggelopen. En toch zijn we vrienden
geworden. Ik kon altijd op hem rekenen, al stond ik waar dan ook in
Freetown. Een taxichauffeur als vriend in DerdeWereldlanden, dat
is goud waard.
Eens heb ik dat ook in Egypte ervaren. De Egyptenaar met zijn
parfumwinkeltje (Cleopatra, Queen of the Night) had ons
geadopteerd. Wij mochten alleen met een taxi van zijn vriend Caïro
bezichtigen. Zijn vriend was strikt eerlijk. En toen gebeurde het. We
waren perplex. Bedrogen en ontgoocheld zaten wij aan de Nijl. Een
halfuur later kwam hij eraan met zijn vriendje: om zijn excuus aan
te bieden en het geld terug te geven. Taxichauffeurs: een onderzoek
waard in DerdeWereldlanden.
Freetown van Graham Greene’s The Heart of the Matter is
gedeeltelijk verdwenen. Freddy uit Zwitserland, die nu meer
volbloed SierraLeonees dan Europeaan is, kon smakelijk verhalen
vertellen over Greene. The City Hotel waar, zo zegt men, ‘the coast
swings’. Van Graham Greene werd er verteld dat hij ’s avonds op
zijn kamer kakkerlakken zat te doden en tranen huilde in zijn bier.
Ik kon het me best indenken, in The City Hotel. Verderop zijn er de
hotels voor de investeerders, de kapitalisten, elite.
189