Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

kon bepaald niet de dreiging wegnemen die de brief bleef uitstralen.
Gegeven de sfeer die in Kampala heerste was die eenvoudigweg
onheilspellend. Het was een politiek geladen tijd in Oeganda. De
‘verovering’ van Boeganda, het voormalige koninkrijk in centraal
Oeganda, lag nog vers in het geheugen. Veel inwoners, ongeacht of
ze nu monarchist waren of niet, hadden die ‘bezetting’ vanuit het
noorden niet goed kunnen pruimen. Het brute, ongedisciplineerde
leger — toen al van Idi Amin, en toen al onvoorspelbaar — hield op
allerlei plaatsen de gevreesde checkpoints in stand. De
schrikbeelden daarvan waren des te groter omdat je er niet over kon
lezen, laat staan foto’s ervan zien. Arrestaties en beroving kwamen
er veelvuldig voor. De Special Force, juist wel gedisciplineerd, leek
zo mogelijk nog onheilspellender, mobieler en gevaarlijker. Deze
was snel uitgegroeid tot een gepriviligeerd privéleger van de
president, met allerlei sstrekjes van dien. Verscheidene bekenden
hadden daar al nare ervaringen mee opgedaan; zij waren op
willekeurige gronden vastgehouden en op nogal vernederende
manier verhoord. Trouwens, zelf had ik het militaire en
paramilitaire apparaat ook al een paar maal van dichterbij leren
kennen en ik zag bepaald niet naar een herhaling uit.
Die aanvaringen kwamen acuut weer boven. De eerste keer was
geweest in de Ruwenzori Emergency Area achter Bwera, dicht
tegen de grens met Zaïre, en eigenlijk een gebied waar de officiële
regering overdag en de Rwenzoeroeroe guerrilla ’s nachts de macht
uitoefende. Ook een gebied waarin ik, strikt genomen, misschien
niet helemaal geacht werd me te bevinden. Ik had een routine
research clearance voor kwesties van lokale administratie, maar of
daar ook zoiets als een afscheidingsbeweging onder viel was
wellicht de vraag. Theoretisch zou dit eerder onder een rubriek
internationale betrekkingen hebben kunnen vallen. Anderzijds had
de Oegandese regering de neiging de hele kwestie als
124