Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

Het lijkt het lot van vrijwel elke Afrikaanse leider daar vroeger of
later aan ten gronde te gaan, niet per se uit domheid of eigen
verkiezing, maar omdat maar weinigen de kunst verstaan alle
tijdelijke bondgenoten en potentiële rivalen bij voortduring tevreden
te stellen en/of in het gareel te houden. Stuk voor stuk haken deze
dan af om zich bij de achtervolging te voegen, tot in de finale alleen
nog de eigen groep een smalle politieke basis en toeverlaat biedt.
Daar vindt men intussen al lang dat er meer tastbare bewijzen van
erkenning voor hun steun zouden moeten komen. De repressie en de
geheime dienstverlening neemt dan snel toe, de geruchtenmolen
begint hoge toeren te draaien, en voor je het weet begint er in zo’n
sfeer een run op het radiostation.
In het geval van Somalië speelt er echter nog een klassieke
afleidingsfactor, namelijk het front. Het front met Ethiopië is voor
de militairen ongetwijfeld een bron van zorgen, de hulpontvangende
instanties biedt het een zeker soelaas, en de hoeders over de
nationale eenheid levert het een tijdelijke hoewel ijdele
saamhorigheid op. Voor veel jongelui is het intussen een vervelende
bron van onveiligheid geworden: als ze zich zonder redenen van
werk of studie in de stad bevinden lopen ze kans uit de bioscoop of
de bus geplukt te worden en linea recta aan het front terecht te
komen: dienstplicht zonder bevolkingsregister. Zowel de zee als de
stad weten zij langzamerhand vol haaien, en beide even genadeloos.
Niet iedereen hoort bij de gevestigde club, of mag naar de disco.
Wel de passagierende experts en consultants, ver weg van het front.
81