Afrika in Spiegelbeeld - Shikanda.net

‘niemand kan uit die zaak profijt hebben getrokken. De politie heeft
natuurlijk helemaal niets ontdekt, het salaris loopt toch wel door,
dus waarom je moe maken? De overige chawadzja’s namen het erg
hoog op, waren ook bang. Het zijn beste jongens, zelfs al zijn het
geen moslims; zij kunnen het niet hebben gedaan. En het was
evenmin roofmoord, want er was niets ontvreemd. Hij bezat heel
weinig, behalve zijn kameel die bij hem op de binnenplaats stond;
zijn geld stond op een bankrekening. Ik snap er niets van. Hij
nodigde ook geen jongetjes uit. Wist je trouwens dat hij verloofd
was met een meisje daar? Arm, maar goede familie en het schijnt
dat hij met haar familie overweg kon. Ze is van de lokale stam,
verraderlijke, agressieve mensen, moorddadig soms... Natuurlijk
had hij voortdurend hooglopende ruzies met kameelhandelaren die
hem slechte kamelen aansmeerden. Na een paar dagen of weken
bracht hij ze terug, schreeuwend dat hij was bedrogen en zijn geld
terug wilde. Maar dat doet iedereen hier, alleen een sufferd zou het
niet doen.’
Adam staarde voor zich naar de mat, blies zijn wangen uit en
zuchtte diep. De zon had bijna de rand van de mat bereikt. De
honden duelleerden met ontblote boventanden, cirkelden eindeloos
om elkaar heen, wachtend op een fout van de ander om van
achteren te kunnen toehappen. In de verte werden stof en bladeren
door een kleine windhoos hoog in de lucht verstrooid.
‘En dan de manier waarop hij is vermoord,’ hernam Adam.
‘Ongelooflijk! In deze streek worden vier van de vijf moorden
begaan met messen en de rest met speren, lansen, een schot hagel
van dichtbij, of bijlen. De inboorlingen moorden veel met gif, of
zuigen bloed, of schrijven vervloekingen, of doen het met het boze
oog, maar ik vraag me wel eens af... Die mensen zijn nog een beetje
primitief. Ze kunnen het idee nog niet aanvaarden dat iemand uit
zichzelf doodgaat, door God bij Zich wordt geroepen. Zij willen een
oorzaak hebben als iemand sterft en dan beschuldigen ze iemand
222