Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie

• Vervolgens is de aanpak gericht geweest op het verminderen van gelegenheden
(surveilleren), het verzwakken van uitingen van groepsidentificatie
(dresscode) en het voorkomen van gebeurtenissen die verontwaardiging
op kunnen roepen (via de dresscode en de een-op-eengesprekken). Kenmerk
van de een-op-eenaanpak is dat de jongeren niet als groep, maar als
individu zijn benaderd. Deze aanpak is niet gelukt met migrantenjongeren.
Het is overigens onduidelijk in hoeverre de dresscode daadwerkelijk geëffectueerd
is. Bij de aanpak zijn nadrukkelijk ook anderen dan politie betrokken geweest:
scholen (conciërges), jongerenwerk, straathoekwerk, de veiligheidscoördinator
van de gemeente en horeca. Het ging daarbij om een bestaand netwerk waarin
sprake was van regelmatig overleg. Er was sprake van actieve betrokkenheid van
de burgemeester.
6.2 Autobranden in Rotterdam
Aanleiding
In de nacht van vrijdag 11 op zaterdag 12 november 2005 (en dus kort na de uitbraak
van de rellen in Frankrijk in oktober 2005) komt er melding uit de wijk
Vreewijk dat er drie auto’s in brand zijn gestoken en andere auto’s zijn bekrast.
De eerste aanwijzingen duiden erop dat het om enkele Marokkaans-Nederlandse
jongens zou kunnen gaan die vermoedelijk vanuit Vreewijk richting Hillesluis en
wellicht Afrikaanderwijk zijn gelopen.
Maandag 14 november 2005 melden enkele kranten dat er nu ook Franse rellen
in Nederland uitbreken en dat buurtbewoners niet geloven dat het om jongeren
uit de eigen buurt zou gaan. Want wie gaat er nu de auto van zijn vader in brand
steken? Volgens de politie zou het om een groep van ongeveer twintig jongens
gaan. 190
Om de aanpak van de politie helder te krijgen is gesproken met drie politiefunctionarissen
die direct met de autobranden werden geconfronteerd, met de coördinator
van het welzijnswerk, met een jongerenwerker die zelf een actieve rol heeft gehad
in de aanpak, met een medewerker van de deelgemeente en met drie ambtenaren
van het stadhuis. 191 Met personen van de dadergroep kon niet worden gesproken,
omdat deze onbekend zijn gebleven. De politie heeft aan slachtoffers gevraagd of
190 Elsevier, 14-11-2005.
191 De burgemeester verwees de onderzoekers door naar een gemeenteambtenaar. Hoewel de gemeenteambtenaar
de moeite had genomen twee extra collega’s bij het gesprek aanwezig te laten
zijn, bleek de doorverwijzing geen gelukkige keuze, omdat de expertise van de drie ambtenaren
vooral op het gebied van radicalisering en terrorismebestrijding lag.
118