Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie
Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie
Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Deze omstandigheid wakkert ook de gevoelens van ongelijkheid aan. Niet<br />
iedereen wordt op eenzelfde manier behandeld, ter<strong>wij</strong>l de wet dit wel voorschrijft.<br />
De rellen in Miami van 1980 en Los Angeles van 1992 zijn hier voorbeelden<br />
van. In beide gevallen werden agenten die werden verdacht van excessief geweld<br />
tegen Afro-Amerikanen vrijgesproken. Dit wekte bij de Afro-Amerikaanse<br />
gemeenschappen in beide steden op zijn minst de suggestie dat er met twee maten<br />
werd gemeten, dat zwart en blank niet op eenzelfde manier werden behandeld<br />
en dat het Amerikaanse rechtssysteem onderscheid zou maken op grond van<br />
etniciteit. 49<br />
De socioloog Blauner spreekt in dit kader van een vorm van neokolonialisme.<br />
Hij presenteerde zijn theorie kort na de rellen van de jaren 1960 in de Verenigde<br />
Staten. Volgens Blauner kon de lijn van het koloniale verleden, waartoe ook<br />
de periode van slavernij behoorde, worden doorgetrokken naar de situatie van<br />
de jaren 1960. De interetnische verhoudingen waren in wezen niet veranderd.<br />
Afro-Amerikanen hadden een koloniale relatie met de blanke meerderheid, die<br />
de politieke en economische controle over de Amerikaanse binnensteden stevig<br />
in handen hield. Dit was zelfs het geval in stadsdelen waar nog nauwelijks<br />
blanken woonden. Blauner zag in de rellen van de jaren 1960 een opstand tegen<br />
de blanke ‘koloniale overheersers’. De woede van de <strong>wij</strong>kbewoners richtte zich<br />
tegen symbolen van blanke politieke en economische suprematie, zoals winkels<br />
en overheidsgebouwen. 50<br />
Dat deze vorm van neokolonialisme binnen de eigen landsgrenzen de segregatie<br />
in stand houdt, is een verklaring die ook in Frankrijk gehoor vindt. Volgens een<br />
groep van Franse wetenschappers leven de koloniale tradities voort in de Franse<br />
republiek na het einde van het Franse koloniale rijk in Afrika en Azië. Visies en<br />
praktijken uit de koloniale tijd zijn blijven bestaan, ook binnen de nieuwe context<br />
van globalisering. De ongelijkheid die deze koloniale cultuur typeert is <strong>geen</strong><br />
randverschijnsel, maar lijkt eerder structureel. Deze koloniale cultuur is ook terug<br />
te vinden bij officiële instituties, waaronder de politie. Zij werkt tegenstellingen<br />
in de hand en bevordert de segregatie tussen Fransen en immigranten. Zij roept<br />
oude koloniale beelden op van een dominante westerse cultuur tegenover een<br />
onderontwikkelde buitenwereld en verscherpt zodoende de verschillen tussen de<br />
etnische en religieuze groepen, tussen islam en christendom. 51<br />
Collectieve actie en etnische competitie<br />
In het begin van de twintigste eeuw, een periode van grote urbanisatie en het<br />
ontstaan van multi-etnische steden, begonnen sociologen in de Verenigde Staten<br />
49 Zie: Porter & Dunn, 1984; Cannon, 1997.<br />
50 Blauner, 1972: 20.<br />
51 Chambon, 2006: 17-18.<br />
40