Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie

de ketenpartners. Het was een beleid waarin de gemeenschap centraal stond en
waarin specifiek aandacht besteed werd aan het relationele niveau. In de Verenigde
Staten, Groot-Brittannië en Frankrijk bouwden wijkagenten netwerken op met
wijkbewoners en professionals. Ook België heeft zich na de eeuwwisseling tot
het model van community policing bekeerd. In al deze landen bleek echter ook
dat community policing tijd nodig heeft om zich te bewijzen. De band met de
gemeenschap moet groeien. De politie moet het vertrouwen van de gemeenschap
winnen. Zeker in situaties waarin dat vertrouwen ontbrak, en dit gaat op voor veel
van de beschreven achterstandswijken, duurt het geruime tijd voordat er sprake is
van een relatie. Het is een kwestie van een lange adem.
Daarnaast blijkt er op operationeel niveau vaak een spanningsveld te bestaan
tussen community policing en het traditionele, meer repressieve model. De problemen
in de achterstandswijken, zoals overlast van jongeren en criminaliteit,
dwingen politie en bestuur vaak tot een repressieve aanpak. Dit kan aanleiding zijn
tot willekeur, waarbij alleen bepaalde groepen in de wijk worden gecontroleerd.
Het blijkt dat het onder dergelijke omstandigheden moeilijk is om het model van
community policing consequent door te voeren.
75