Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie

de SUS-law. Deze wet verschafte het rechtssysteem de mogelijkheid om een
verdachte te veroordelen zonder jury en slechts op de getuigenis van minimaal twee
politiemensen. SUS-arrestaties vonden hoofdzakelijk plaats in zwarte wijken. 81
Zwarte jongeren liepen een verhoogd risico door de politie te worden aangehouden
en te worden gecontroleerd, ook wanneer zij zelfs maar verdacht werden van
criminele bedoelingen. De methode van stop and search was omstreden en voor
de zwarte gemeenschap een steen des aanstoots. 82
In Londen werden bepaalde stadsdelen, waaronder Brixton, tot crimineel gebied
verklaard. In deze wijken werden in de tweede helft van de jaren 1970 meer dan
zeventig speciale en vaak groots opgezette politieacties uitgevoerd. Alleen al in
1977 werden in Lewisham, in het zuidelijk deel van Londen, 14.000 mensen staande
gehouden. De politie was tevreden over het resultaat. Tegelijk had deze harde
aanpak ook een keerzijde. De relatie met de zwarte gemeenschap verslechterde
zienderogen. 44 procent van de arrestanten was van West-Indische afkomst. In een
stad waar deze gemeenschap slechts 6 procent van de bevolking uitmaakte, was dat
een hoog percentage. De zwarte gemeenschap sprak van overpolicing. De politie
zou in de zwarte wijken meer en strenger optreden dan in andere wijken.
Tegen het einde van de jaren 1970 had de West-Indische gemeenschap geen
vertrouwen meer in de Metropolitan Police. Dit bleek onder meer uit een in 1979
verschenen rapport van het Institute of Race Relations dat de weinig verhullende
titel Police against black people had gekregen. Het rapport beschreef hoe het
intimiderende en discriminerende optreden van de Metropolitan Police een way
of life was geworden. Voor veel West-Indiërs was de politie verworden tot een
vijandelijk leger. De onderzoekers noemden zeven punten die kenmerkend waren
voor het politieoptreden:
• het in het kader van stop and search aanhouden en fouilleren zonder
duidelijke reden;
• onnodig geweld bij arrestaties;
• specifiek geweldgebruik bij jeugdigen;
• gevaar van arrestatie wanneer een aangehoudene zich op zijn rechten
beroept;
• onnodig risico voor omstanders en getuigen;
• herhaalde arrestaties van individuen;
• willekeurige invallen in woningen van West-Indiërs en Indiërs/Pakistanen. 83
De onderzoekers stelden ook vast dat vooral jonge politiemensen zich vaak te
buiten gingen aan onbehoorlijk, intimiderend en racistisch gedrag. Net als in
81 Kettle & Hodges, 1982: 63.
82 Scarman, 1982: 46.
83 Kettle & Hodges, 1982: 87.
56