Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie
Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie
Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ten slotte<br />
<strong>Zijn</strong> ‘<strong>wij</strong>’ <strong>anders</strong> dan de ons omringende landen waar wel sprake is geweest<br />
van grootschalig etnisch geweld of hebben we gewoon geluk gehad? De onderzoeksbevindingen<br />
lijken erop te <strong>wij</strong>zen dat het <strong>geen</strong> puur geluk is geweest dat<br />
er de afgelopen jaren <strong>geen</strong> grootschalige etnische rellen zijn geweest in <strong>Nederland</strong>.<br />
Hoewel de multiculturele samenleving bepaald niet zonder problemen is, is er<br />
structureel <strong>geen</strong> sprake van een zodanige cumulatie van etnisch gerelateerde risicofactoren<br />
dat een vanzelfsprekende voedingsbodem voor etnische rellen aanwezig<br />
is. De <strong>wij</strong>ze waarop in <strong>Nederland</strong> overheid, maatschappelijke partners en politie<br />
gebiedsgebonden, op sociale cohesie gericht beleid voeren en achterstanden proberen<br />
weg te werken, draagt met vallen en opstaan bij aan relaties die minder<br />
conflictueus zijn en meer gericht op samenwerken. In gevallen dat er sprake is<br />
van incidenten waarbij etnische spanningen tot uiting komen, is de operationele<br />
werk<strong>wij</strong>ze gericht op de-escalatie in een combinatie van preventie en repressie,<br />
empathie en handhaven. Interessant in dit verband zijn ook de bevindingen van<br />
Lukas, die een antwoord zocht op de vraag waarom er in Duitsland (afgezien<br />
van aanvallen van extreemrechtse jongens op migranten in het voormalige Oost-<br />
Duitsland na de eenwording) <strong>geen</strong> grootschalige etnische rellen voorkomen. <strong>Zijn</strong><br />
antwoord: redelijke verhoudingen tussen politie en migranten (ondanks het feit dat<br />
in Duitsland maar 1 procent van de politie afkomstig is uit etnische minderheden!)<br />
en de gewoonte om via het beleggen van ronde tafels en toepassen van methodieken<br />
van conflict resolution te reageren op potentieel beladen situaties. 214<br />
Dat wil (voor <strong>Nederland</strong> en voor Duitsland) niet zeggen dat in de toekomst<br />
etnische rellen uitgesloten moeten worden. Tenslotte zijn er in de afgelopen jaren<br />
wel degelijk <strong>wij</strong>kgebonden rellen geweest in <strong>Nederland</strong>, zij het zonder etnische<br />
component. De Miro-rellen in Enschede (1996), de rellen in de Graafse<strong>wij</strong>k in<br />
Den Bosch (2000 en 2005) en de rellen in het Utrechtse Ondiep (2007) maken<br />
duidelijk dat ondanks een beleid gericht op sociale cohesie en het wegwerken<br />
van achterstanden en ondanks gebiedsgebonden politiewerk heftige meerdaagse<br />
<strong>wij</strong>kgebonden rellen tot de reële mogelijkheden behoren.<br />
Dat gegeven leidt ook nog tot een andere conclusie. De problemen in achterstands<strong>wij</strong>ken<br />
zijn niet specifiek etnisch gerelateerd. Autochtone Nederl<strong>anders</strong> en<br />
migranten worden in probleem<strong>wij</strong>ken met dezelfde problemen geconfronteerd. We<br />
ver<strong>wij</strong>zen daarbij graag naar de Franse onderzoekster Sophie Body-Gendrot die<br />
erop <strong>wij</strong>st dat er in achterstands<strong>wij</strong>ken voldoende zorgen zijn die breed gedeeld<br />
worden, zoals het bestrijden van drugs of verkeersveiligheid. 215 Zij geeft aan dat<br />
emotionele gemeenschappen tot stand komen doordat mensen dezelfde publieke<br />
ruimtes delen en daar dezelfde ervaringen opdoen. Dat biedt kansen om nader tot<br />
214 Lukas, 2009.<br />
215 Uitermark, 2004.<br />
160