Zijn wij anders? Waarom Nederland geen ... - Politieacademie

Nederlandse bevolking. 157 Jeugdcriminaliteit werd steeds meer een probleem,
waarbij bepaalde migrantengroepen oververtegenwoordigd bleken te zijn. Er
was sprake van gelaagde groepen. De ‘harde-kerners’ maakten zich schuldig
aan crimineel gedrag, zoals diefstallen, inbraken en overvallen. Tegelijkertijd
boden deze activiteiten een crimineel carrièreperspectief voor andere kansarme
jongens. De discussie of er sprake is van bendevorming in Nederland is nog niet
uitgewoed. Zo gaven Bovenkerk en Van San in 2001 aan dat veel groepen niet
zozeer gebonden werden door criminele intenties, maar veel meer op grond van
etnische banden aan elkaar hingen. 158 Volgens Werdmölder was er bij Marokkaanse
vriendengroepen eerder sprake van vrienden die steun bij elkaar zoeken. 159 Dat er
door de groepsleden criminele activiteiten werden en worden ondernomen mag
niet worden uitgevlakt. Opvallend was ook dat de daders steeds jonger werden;
men spreekt inmiddels over de twaalfminners.
Uit verschillende onderzoeken valt op te maken dat Marokkaans-Nederlandse
jongens in de criminaliteitsstatistieken meer voorkomen dan andere etnische
groepen. Uit de cijfers blijkt dat zij vooral verantwoordelijk zijn voor vormen van
(vermogens)criminaliteit en overlast in het publieke domein. 160 De politie wordt
ook steeds meer geconfronteerd met fysiek of verbaal geweld bij aanhoudingen,
controles en staandehoudingen. Het komt voor dat een groep Marokkaanse jongens
vrouwelijke politieagenten opwacht na de avond- of nachtdienst, waardoor
vrouwelijke collega’s liever niet alleen naar de auto lopen. 161
Voor de politie kan dit aanleiding zijn tot stereotypering en selectief optreden.
Volgens politiemensen kunnen zij, als het om Marokkaanse jongens gaat, vaak
provocerend en intimiderend gedrag verwachten, vooral in groepsverband. Maar
ook in de richting van Antilliaanse jongens zijn de beelden bepalend. Politiemensen
zullen zich anders opstellen naar deze groepen. Een van de stereotypen is dat Marokkaanse
jongens, ongeacht hun leeftijd, in alle toonaarden liegen en ontkennen. 162
Onderzoek wijst echter uit dat Marokkaanse jongens tot de top van bekennende
verdachten behoren. 163 Het resultaat lijkt te zijn dat Marokkaanse jongens sneller
bestempeld worden als lastige, recalcitrante antiburgers.
157 Papeveld, www.iofc.nl/node/22881.
158 Bovenkerk, Van San & De Vries, 1999.
159 Werdmölder, 1986.
160 Haen Marshall, 1997.
161 Zie: In ’t Velt e.a., 2003.
162 Zie: Coppes, De Groot & Sheerazi, 1997.
163 Wartna & Beijers, 1999.
95