Bijzondere interventies aan het hart - Gezondheidsraad

ischemie, is het belangrijk deze oorzaak voor het optreden van VT/VF uit te sluiten
door middel van een gestandaardiseerde benadering (Bur03, Kie05). Patiënten
met een idiopathische gedilateerde cardiomyopathie hebben over het
algemeen een slechte prognose. Slechts een minderheid van deze patiënten is vijf
jaar na het stellen van de diagnose nog in leven (Bar05, Fus81, Swe05). Circa de
helft van deze patiënten overlijdt plotseling. Vooral de combinatie van een
slechte linkerkamer en het frequent optreden van non-sustained kamerritmestoornissen
blijkt samen te hangen met een verhoogde kans op het optreden van
plotse dood. Helaas blijkt de voorspellende waarde van elektrofysiologisch
onderzoek bij deze patiënten beperkt, evenals de effectiviteit van anti-aritmische
therapie. Bij deze patiënten heeft ICD-implantatie dan ook de voorkeur boven de
empirische behandeling met geneesmiddelen (Bar05).
ICD-therapie was oorspronkelijk voorbehouden aan patiënten die met kamerfibrilleren
werden opgenomen (waarbij sprake is van een verhoogde recidief
kans). De laatste jaren verschuift de aandacht echter meer en meer naar het voorkómen
van plotse dood door geselecteerde hoogrisicopatiënten profylactisch te
behandelen met een ICD (Kad04).
Uit recent onderzoek blijkt dat postinfarct-patiënten met non-sustained VT’s
en een linkerkamer ejectiefractie (LVEF) van