JÄzyki Obce w Szkole - Biblioteka Cyfrowa OÅrodka Rozwoju Edukacji
JÄzyki Obce w Szkole - Biblioteka Cyfrowa OÅrodka Rozwoju Edukacji
JÄzyki Obce w Szkole - Biblioteka Cyfrowa OÅrodka Rozwoju Edukacji
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
n r 5/2008 l i s t o p a d/g r u d z i e ń Języki <strong>Obce</strong> W <strong>Szkole</strong><br />
biologicznego. Wydawałoby się, iż proces uczenia<br />
się języków obcych powinien przebiegać bezproblemowo.<br />
Niestety tak nie jest. Aby zrozumieć,<br />
jakie problemy mogą napotkać osoby uczące się<br />
języków obcych, przyjrzyjmy się hipotezie okresu<br />
krytycznego (Critical Period Hypothesis) zaproponowanej<br />
przez E. Lenneberga oraz hipotezie różnicy<br />
fundamentalnej (Fundamental Difference Hypothesis)<br />
zaproponowanej przez R. Bley-Vromana.<br />
Mimo iż hipoteza różnicy fundamentalnej odnosi<br />
się do osób dorosłych, a nie do dzieci, którym<br />
poświęcony jest ten artykuł, warto wiedzieć, co<br />
nas może spotkać, jeżeli będziemy zwlekali z nauką<br />
języka aż do dojrzałości.<br />
Hipoteza okresu krytycznego<br />
Przeprowadzając swoje badania na osobach<br />
niepełnosprawnych, E. Lenneberg zauważył, że<br />
akwizycja języka jest związana z konkretnym etapem<br />
rozwoju, z którego szybko wyrastamy w okresie<br />
dojrzewania. W związku z tym rozwój języka<br />
przebiega w pewnych ramach czasowych uzależnionych<br />
od rozwoju naszego organizmu.<br />
E. Lenneberg wyjaśnia, iż „między drugim<br />
a trzecim rokiem życia język formuje się dzięki interakcji<br />
procesów wzrastania/dojrzewania i zaprogramowanym<br />
procesem uczenia się. Między trzecim rokiem<br />
życia a wczesnym okresem nastoletnim możliwość<br />
nabywania języka ojczystego pozostaje na dobrym<br />
poziomie; człowiek jest wtedy bardziej wrażliwy na<br />
bodźce i zachowuje wrodzoną elastyczność, która<br />
umożliwia mu organizację funkcji mózgu w celu przeprowadzenia<br />
kompleksowej integracji subprocesów<br />
niezbędnych do bezproblemowego rozwoju mowy<br />
i języka” (Lenneberg 1967:158). Dzięki temu dzieci<br />
nabywają język ojczysty z łatwością i zdumiewająco<br />
szybko. Jednak po zakończeniu okresu<br />
dojrzewania mózg dostosowuje się do pewnych<br />
wzorców i jeżeli do tego czasu podstawowe umiejętności<br />
językowe nie zostaną nabyte, to mogą<br />
one pozostać na zawsze nieosiągalne 3 .<br />
Powyższa hipoteza znajduje swoje odzwierciedlenie<br />
w wynikach badań zmian zachodzących<br />
w mózgu. Stwierdzono m.in., iż „pierwszy<br />
rok życia charakteryzuje się bardzo szybkim tempem<br />
rozwoju mózgu. Zanim pojawi się język, mózg<br />
dziecka ma już ponad 60 proc. cech mózgu osoby<br />
dorosłej”. Następnie, „zanim zostanie zatrzymany<br />
proces akwizycji języka ojczystego, mózg jest również<br />
dojrzały i następuje nieodwracalne ustalenie<br />
lateralizacji”. Jeżeli zatem założymy, że język jest<br />
organem biologicznym usytuowanym w mózgu,<br />
musi on dojrzewać razem z mózgiem. Skoro tak,<br />
to logiczne wydaje się, że człowiek nabywa język<br />
w bardzo wczesnym okresie swojego życia. Gdyby<br />
było inaczej, tj. gdybyśmy nabywali język ojczysty,<br />
będąc nastolatkami, stawalibyśmy przed<br />
niemożliwym do wykonania zadaniem. E. Lenneberg<br />
twierdzi jednak, iż „język (...) rozwija się<br />
harmonijnie dzięki integracji struktur neuronowych<br />
i szkieletowych oraz przez wzajemne adaptacje różnych<br />
procesów fizjologicznych”, i tym samym traktuje<br />
go jako jeden z organów ludzkiego ciała (Lenneberg<br />
1967:175).<br />
Dlatego dzieci do 11-12. roku życia przy odpowiednich<br />
warunkach do nauki języka (środowisko<br />
posługujące się językiem obcym, wielogodzinny<br />
kontakt z językiem, możliwość praktycznego zastosowania<br />
języka) mają duże szanse nabycia języka<br />
obcego na wysokim poziomie i bez obcego<br />
akcentu. Możemy się jednak zastanawiać, czy<br />
wrodzone mechanizmy ułatwiające nabywanie<br />
pierwszego języka są dostępne dla ucznia w warunkach<br />
szkolnych. Niestety, jak twierdzi R. Gozdawa-Gołębiowski,<br />
„wydaje się, że sterowana genetycznie<br />
matryca językowa zanika w okresie dojrzewania<br />
(lateralizacja mózgu), a i wcześniej nie jest<br />
możliwe jej funkcjonowanie w warunkach szkolnych,<br />
gdzie brak jest autentycznej presji komunikacyjnej,<br />
kontakt z prymarnymi danymi językowymi jest znikomy<br />
i (…) dominuje motywacja negatywna” (Gozdawa-Gołębiowski<br />
2004:24).<br />
Jak wynika z przeprowadzonych przez E. Lenneberga<br />
badań, hipoteza okresu krytycznego dotyczy<br />
osób nabywających język ojczysty. Dla nich<br />
kontakt z językiem w konkretnym momencie życia<br />
jest czynnikiem niezbędnym. Spróbuję jed-<br />
3<br />
Zależność ta z powodów etycznych nie mogła zostać zbadana za pomocą eksperymentu naukowego, jednak znane są przypadki<br />
zaniedbań potwierdzające wpływ rozwoju organizmu na zdolność akwizycji i uczenia się języka, np. przypadek Genie,<br />
dziewczynki, która od wczesnego dzieciństwa do wieku 13 lat nie miała kontaktu z językiem.<br />
7