Andrzej Klonder BROWARNICTWO W PRUSACH KRÃLEWSKICH ...
Andrzej Klonder BROWARNICTWO W PRUSACH KRÃLEWSKICH ...
Andrzej Klonder BROWARNICTWO W PRUSACH KRÃLEWSKICH ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
113<br />
oprócz tego słynne, ciemne i mocno chmielcne brunszwickie Mumme<br />
oraz piwo z Zerbst. Z piw krajowych napój warzony w Bydgoszczy, a<br />
także w mniejszych miastach Prus Królewskich (Świecie, Grudziądz)<br />
i Prus Książęcych ( Święta Siekierka) 76 . Z kolei Elbląg był lepiej zaopatrzony<br />
niż Toruń. Jeszcze w połowie XV w. sprowadzano do Torunia<br />
znaczne ilości piwa gdańskiego i elbląskiego (mocne czerwone) ze<br />
Świdnicy, Wrocławia oraz z pobliskiej Bydgoszczy. W drugiej połowie<br />
XVI w. w piwnicy miejskiej Torunia brak już piw śląskich. Głównymi<br />
dostawcami lekkich białych piw pszennych były Chełmno i Nieszawa, w<br />
dalszej kolejności Bydgoszcz, Piątek, Włocławek. Oprócz tego importowano<br />
piwo dubeltowe z Gdańska. Np. w 1592/1593 r. sprowadzono tu<br />
235 beczek piwa pełnego gdańslciego oraz 1 200 beczek piwa białego<br />
z okolicznych miast woj. chełmińskiego i Kujaw 77 . Piwa obce doc.erały<br />
do Malborka i Ekonomii Malborskiej. W drugiej połowie XVI w. piwo<br />
gdańskie stanowiło element świadczeń chłopskich na rzecz Ekonomii.<br />
Sporadyczne wzmianki o nim pochodzą także z drugiej połowy XVII w.<br />
Prawdopodobnie przedmiotem zakupów był bardzo mocny doppelbier,<br />
opisywany już powyżej, drogi, lecz mocą zdecydowanie przewyższający<br />
piwo miejscowe. Do miasta i ekonomii docierały bliżej nie określone<br />
ilości piwa elbląskiego (mocniej chmielone)<br />
oraz trunki z Prus Książęcych<br />
(Święta Siekierka). W pierwszej połowie XVII w. pojawiło sią piwo<br />
rostockie, docierało tu za pośrednictwem Elbląga lub Gdańska. Do Malborka<br />
napływały też piwa białe - w drugiej połowie XVI w. - głównie<br />
ze Świecia a w pierwszej połowie XVII w. z Bydgoszczy 78<br />
Przedstawione powyżej wywody dotyczyły piw jęczmiennych. Trudno<br />
natomiast bliżej scharakteryzować piwa pszenne. W opinii współczesnych<br />
były one najbardziej pożywne. Palimirz pisał: "Piwo z pszenice<br />
iesth nazdrowsze człowiekowi. Jęczmień nie jest tak tuczny iako pszenica"<br />
79 . Byli jednak także autorzy, którzy w zbytniej pożywności upatrywali<br />
wadę trunku, zalecając lżej strawne piwa warzone z mieszanki<br />
słodu pszenicznego z jęczmieniem. Piwa pszeniczne z reguły wyróżnia-<br />
76 B o g u c k a , "Handel zagraniczny Gdańska...", s. 52; M. F o—<br />
1 t z, "Geschicht des Danziger Stadthaushalts", Danzig 1912, s. 263.<br />
77 H. S a m s o n o w i c z , "Późne średniowiecze miast nadbałtyckich",<br />
Warszawa 1968, s. 250; WAP Toruń, Kat. II-XVI-3.<br />
78<br />
"Lustracja województw chełmińskiego i malborskiego 1565", s.27,<br />
30, 39; "Lustracja województw malborskiego i chełmińskiego 1570", s. 6;<br />
WAP Gd. 358, 12/9; 508/1914, s. 19; "Polskie ustawy wiejskie...", s.228;<br />
S z p a k , "Studia nad stosunkami rynkowymi...", s. 19-21, 118-120.<br />
79<br />
S. F a 1 i m i r z, "O ziołach i moczy ich", s. 241, 251.