Andrzej Klonder BROWARNICTWO W PRUSACH KRÓLEWSKICH ...

135
Źródła: WAP Gd. 397/25, f. 20v; 398/5, 369, 1/2452, s. 95-96; Innenkämmerampt
1640/41, s. 140-144; 1650/51, s. 24-28, 125-137; 1668/1659,
s. 101-102.
cenie co w Elblągu, oraz gdańskie piwo dubeltowe 109 . Do grona konsumentów
wina zaliczał się też "patrycjat" miast najmniejszych. Np. w
1641 r. pospólstwo zarzucało rajcom Lubawy (woj. chełmińskie), że na
koszt miasta zakupują corocznie na swój stół wina za 17 grzywien 3 gr.
Za taką kwotę według cen elbląskich można było zakupić około 25 1
wina reńskiego. Jak wynika z protestów pospólstwa, już nawet taka niewielka
konsumpcja była uważany za luksus 110 .
Trudno odpowiedzieć na pytanie czy uboższe grupy ludności miejskiej
należały również do konsumentów wina. Grawamina pospólstwa
przekazane radzie Malborka w 1659 r. zawierały między innymi narzekania
na drożyznę wina. Najwidoczniej przynajmniej część pospólstwa
przywykła do konsumowania pewnych ilości tego napoju. Na taki stan
rzeczy wskazywałoby też szynkowanie wina w niektórych karczmach
wiejskich aglomeracji gdańskiej (XVI w. Biskupia Górka). Są to jednak
tylko wskazówki pozwalające przypuszczać, że czasami wśród pijących
mogli się też znaleźć odwiedzający miejskie szynki i karczmy chłopi.
Wreszcie najtańsze produkowane na miejscu wina owocowe, np. wiśniowe
były dostępne nawet dla pensjonariuszy miejskich szpitali. Np.
w 1640 r. hurtowych zakupów tego trunku dokonał szpital Sw. Ducha
109 WAP Gd. 508/1882; 508/1914, s. 73; F r o e 1 i с h, "Geschichte...",
t. II, s. 103.
110 Z. Z d r ó j к o w s к i, "Ordynacja miasta Lubawy z 1641 г.",
"Zapiski Historyczne", t. 15, z. 3-4, s. 152.