Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

ciekawsze z nich to: Diagnoza Teatru „Jedynka" z Gdańska 60(opisem następnego spektaklu tego zespołu: Odzyskać przepłakanelata, zaczyna się ten rozdział), Bufet zawsze otwarty —Teatr PSPS z Warszawy 61 , Nasza lista przebojów Teatru ICDz Poznania 62 .Przedstawię spektakl teatru poznańskiego ze względu na to,iż przyjmując bardzo prostą konstrukcję (zestawienie tekstówlansowanych w środkach masowego przekazu piosenek „młodzieżowych")pokazuje w sposób pełny humoru nierzeczywistość budowanąw sferze kultury. Obiegowe pouczenia, lansowanewzorce, wpajane przez propagandę i szkołę zasady „ideologiczne"obrazy szczęśliwego świata są czymś tak nieadekwatnym do realiówspołecznych końca lat siedemdziesiątych, że przedstawionejako cytaty, właściwie bez komentarzy, wywołują niepohamowanąwesołość widowni. Wobec narastającego kryzysu ekonomicznego,napięć społecznych, coraz większej samowoli władzyi coraz wyraźniejszego przeciw niej buntu — radosny, bezkonfliktowyświat infantylnych „chłopców i dziewcząt" gotowychkupić każdą bzdurę, każdą podsuwaną im zabawkę, wywołujepoczucie głębokiego absurdu.Podobnie jak w Lekcji teatru Akademii Ruchu recytowanei śpiewane teksty wzmacniane są ruchem stanowiącym ich dosłownąilustrację bądź też całkowity kontrast. Spektakl zaczynasię obrazem spacerujących, roześmianych, szczęśliwych par —w rytm piosenki:Chłopcy i dziewczęta chodzą ulicami,w oczach mają niebo czyste jak aksamitroześmiane oczy liczą nowe piętra,gruzów i rumowisk młodość nie pamięta[.]W każdym polskim mieście trwa wesołe święto.dobrze żyć na świecie chłopcom i dziewczętom.60Premiera Gdańsk. 1979.61Realizacja zespołowa. Premiera Warszawa, 1979.62Realizacja zespołowa, kierownik artystyczny Juliusz Tyszka. PremieraPoznań, 1979.108