Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

grupy i widzów uczestników, a więc zaplanowane jedynie w pewnychogólnych ramach, a nie w szczegółach i ograniczonymczasie. Linią łączącą wszystkie bardzo różnorodne poczynaniagrupy jest wzbogacanie komunikacji między ludźmi o nowe,pozawerbalne wymiary.Próby dotarcia do tych nowych wymiarów podejmowali młodziartyści wykonując — posunięte czasem do granic ostateczności— eksperymenty na samych sobie. Przykładem nie w pełnizrealizowanej improwizacji Repassage'u było urządzenie typowego,polskiego M 3 w przejściu podziemnym naprzeciwUniwersytetu. Autorzy akcji zamierzali tam przez kilka dnizamieszkać, jednakże „mieszkanie" zostało po paru godzinachzlikwidowane wskutek interwencji zewnętrznych, a „mieszkańcy"wraz z umeblowaniem musieli wyprowadzić się za bramęuniwersytecką. Oprócz akcji rozbijających stereotypy, z którychskłada się nasze codzienne życie, twórcy Salonu-Galerii zmierzali— podobnie jak inne grupy alternatywne — do uchwyceniasensu całości, w jakiej zanurzone jest ludzkie istnienie,nici przewodniej, pozwalającej dojść do podstawowych prawd,na których można by oprzeć konstrukcję wyjaśniającą zasadyfunkcjonowania i cele tej całości. Poszukiwanie sensu ujawniłosię w wielu akcjach tej grupy. Przykładem — działanie „Labirynt",do którego autorzy dołączają następujący komentarz:„Labirynt to dla nas model ludzkich intuicji, szukających drogiw odwiecznym gąszczu ludzkich spraw, świata, ziemi. Zaskakująceodkrycia, zawód i nadal niepewność. Odczuć błądzenie,przeżyć zawiłe wędrówki, przemyśleć przebyte ścieżki, zrozumiećmetody prowadzące do celu, wyobrazić sobie wszelkiesytuacje labiryntowe." 24„Labirynt" tworzyły wielkie dwunastometrowe, prostokątnepłaty białej gazy rozpięte na wysokich masztach, tworzącedużą prostokątną budowlę. Zmienne kształty nadawał jej wiatrwydymający gazę jak żagle. Umieszczono tam tekst z księgiGenezis: „A Ziemia była pusta i próżna i ciemności były nadgłębokością."24Dokumentacja prac Elżbiety i Emila Cieślarów, Warszawa 1976.44