Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

festiwali, uczestniczyli w „ciałach organizacyjnych" związanychz funkcjonowaniem teatru, stanowili obsługę prasowąfestiwali lub po prostu grono pierwszych, prywatnych recenzentów,doradców, niekiedy nawet współtwórców spektakli.W jakim stopniu tworzenie odrębnych form kulturowychuznane przeze mnie za największą wartość ruchu teatralnegobyło udziałem wszystkich zespołów? Oczywiście, nowe wartościtworzyły zespoły najlepsze. Jednakże zasięg badanego zjawiskabył dość szeroki — obejmował kilka tysięcy osób — ci najlepsinie działali więc w społecznej próżni. Zespoły młodsze lubsłabsze stanowiły jakby otoczkę tego kulturotwórczego kręgu,jego odbicie. Działały w ramach ruchu akceptując jegopodstawowe wartości. To ci starsi oceniali młodszych naSTARTACH (festiwalach teatrów debiutujących) — prowadzili„warsztaty", zasiadali w Radach Artystycznych i Programowych.Tą drogą następowało przekazywanie tradycji zapewniająceciągłość i spójność ruchu.Mówiąc o teatrze studenckim mam na myśli dwa wymiaryjego istnienia: teatr jako instytucję i powstający wokół niejruch społeczny. Stopień integracji ludzi skupionych wokółteatru był różny w różnych okresach omawianego dziesięciolecia.W momentach, gdy ruch ożywał, rosło poczucie wspólnotycelów i wartości. Intensyfikowały się kontakty między zespołami.W momentach, gdy ruch kostniał wtapiając się w instytucję,poczucie jedności słabło, jednak nigdy tak dalece, bymożna było mówić o kompletnej dezintegracji środowiska studenckiegoteatru.Dlaczego wybrałam okres zamykający się okrągłymi datami1970—1980? Były to lata między dwoma szczytowymi punktaminarastającej fali kryzysu społecznego, okres, którego początekotwiera, koniec zaś zamyka pewną epokę tego teatru.Okres, w jakim najpełniej zamanifestowało się zjawisko, którejest przedmiotem mego zainteresowania: „więcej niż teatr".Od roku 1956 do końca lat sześćdziesiątych teatr studenckiprzebył drogę od teatru-agitki, podporządkowanego całkowiciecelom pozaartystycznym (typu STS w okresie swego rozkwitu),poprzez poszukiwania inspiracji we współczesnej świa-9