Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

Teatralnej — Tężnia. 51Spektakl ten utrzymany w konwencjidialogu prowadzonego jakby ponad głowami tych, których jegoefekty istotnie dotyczą, pokazuje pustkę lub fałsz aktualnychpropozycji ideologicznych zarówno „z prawa", jak i „z lewa".Pokazuje śmieszność postaw traktujących serio którąkolwiekz tych propozycji. Śmieszność wobec kapryśnej przemocy ustanawiającejwłasne racje ponad wszelkimi ideologicznymi wartościami.O spektaklu tym pisze „Sukcesor": „Wszystkie racjew tym spektaklu wzajemnie się znoszą. Racje polityczne, moralne,artystyczne [...]. Teatr nie pomaga dokonać wyboru, bo zdajesię twierdzić, że w prezentowanych sytuacjach wyboru nie ma.Dlatego z reguły ogranicza się do nie pozbawionej ironii ilustracji.Obnaża pewne mechanizmy, demaskuje fałsz i frazeologię,ale czyni to jakby lancetem chirurga, któremu obojętne jestzdrowie pacjenta." 52Nasza niedzielaRok 1978. Startują nowe zespoły, pojawia się kilka przynajmniejciekawych wypowiedzi. Nasza niedziela Teatru „Provisorium"z Lublina 53 jest z nich chyba najważniejsza. To spektaklgłęboki, sięgający samych podstaw dramatu współczesnej kultury:wobec realnych i ciągle rosnących zagrożeń jednostkowegoi społecznego bytu jesteśmy bezradni. Wszelkie prawa przestałydziałać, reguły obowiązywać, świat wypełnia chaos. Ludziejednak nie robią nic, by powstrzymać rozpada wchłaniającyich samych. Katastrofy nie odwróci pojedynczy krzyk ostrzeżenia.Mieliście przegrać i nie wiedzieliście o tymMieliście przegrać i o tym wiedziałemNie przyznając się wam ani sobie do wtajemniczeń daremnych51Scenariusz zespołu, reżyseria Bohdan Cybulski. Premiera Łódź, grudzień1977.52 „Sukcesor". Po raz trzynasty. „Student" 1977, nr 7/90.53 Realizacja zespołowa. Scenariusz Janusz Opryński. Wykorzystano teksty:Czesława Miłosza, Marka Hłaski, Anatola Sterna, Witolda Gombrowicza.Adama Mickiewicza. Deklarację Praw Człowieka i Obywatela oraz teksty własnezespołu. Premiera Lublin, kwiecień 1978.95