12.07.2015 Views

Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

dych" możliwości wyboru były bardziej ograniczone, ale nawetwtedy pojawiało się przynajmniej kilka spektakli, o których wartomówić. Nie mogąc, ze względu na cel i rozmiary tej książki, prezentowaćwszystkich, staram się te ciekawsze przynajmniej wymienić,by obraz młodego <strong>teatr</strong>u uczynić pełniejszym.Rozdział ten zaczyna się jakby od końca. Na początku bowiemprzedstawiam spektakl Odzyskać przepłakane lata... zaprezentowanyprzez Studencki Teatr „Jedynka" z Gdańskawiosną 1980 roku. Spektakl, który zakończył pewną epokę młodego<strong>teatr</strong>u w Polsce. Potem cofam się o lat dziesięć, by pokazaćspektakl Spadanie Teatru STU z Krakowa, który w 1970roku tę epokę rozpoczął. Co działo się między tymi dwiemadatami? Następowały kolejne, z roku na rok podejmowane próbyuporania się z chaosem i absurdalnością otaczającego świata.Każdego roku starsi i młodzi twórcy młodego <strong>teatr</strong>u ze zdumiewającąuporczywością powracają do odkryć ciągle tych samych:że dali się nabrać, wyrazili zgodę na ten absurd i chaos ukrytypod cienką warstwą uzasadnień ,,w imię dziejowej konieczności",a tym samym zrzekli się odpowiedzialności za to, co ichotacza, brnąc coraz dalej w małe świństwa i wielkie kompromisy.Rozwój świadomości młodego <strong>teatr</strong>u zamyka się w tymbłędnym kole. Każde pokolenie <strong>teatr</strong>alne usiłuje więc odzyskać(swoje) przepłakane lata. Egzystując w kręgu kulturyw swych podstawach nie ulegającej zmianom atakuje ciągle tesame obiekty, uwikłane jest w podobne zależności, przegrywaw konfrontacji z oporną rzeczywistością za każdym razem taksamo. Kłamstwo raz zdemaskowane nie traci swej niszczącej siły,trwa nadal, wbrew ujawnionej prawdzie. Puste słowa, fałszyweidee, nierealne obietnice, choć zdefiniowane jako takie, nie przestająistnieć.Początek lat siedemdziesiątych to okres wielkich nadziei.W roku 1970 <strong>teatr</strong> studencki wykracza poza ramy instytucjistając się ruchem o wyraźnym poczuciu własnej misji w budowaniunowych instytucji społecznych, o których kształcie młodziludzie wchodzący w świat tych instytucji mieliby prawo i obowiązekdecydować. Rozpęd ten kończy się już w roku 1972. Ruchzaczyna stopniowo wygasać, wycofując się w bezpieczne azyle51

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!