Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

Dziewczyna staje na czele grupy: „przejdźcie w nowy krok,byście już trafniej szli". Grupa chce jednak się upewnić co dotrafności zmiany kierunku marszu: „co nam przyjdzie z tego,że na nowo będziemy szli — jak będziemy szli — ku czemu będziemyszli — ile będziemy szli?" „Będziemy odtąd szli konstruktywnie,nie destruktywnie" — oznajmia dziewczyna, któracoraz bardziej umacnia się na swej pozycji przywódcy: „będziecieszli jak każę — posłusznie będziecie szli — więc pójdziecie,bo wam przeznaczone iść..." Grupa ma ciągle wątpliwości:„z wiatrem będziemy szli czy pod wiatr — z zakrętami szli czypo prostu? [...] tak będziecie szli, jak szliście, tylko że radośniej"— odpowiada dziewczyna.Ale mimo że przyszła, lepiej nie poszło. Marsz trwa długo i nicnie zapowiada osiągnięcia celu. Szłość ciągle łudzi mirażamiprzyszłości, ale grupa zaczyna się już niecierpliwić. „Szliśmyjuż tak długo, że — musieliśmy już przyjść." „Nie przyszliście —mówi dziewczyna — za mało przeszliście jeszcze, byście jużdoszli. Dlaczego nie doszliśmy? Za krótko szliście." Twórzbiorowy już ma tego dość, wybucha konflikt: „mówi, szliście,jakby nie szła z nami — szłaś, a nie szłaś z nami — sama dlasiebie szła — samoszłość! — szłość samojedna! — samoszłaczka— samoszłacha!"Grupa postanawia rozliczyć się z przywódcą, który takzawiódł jej nadzieje. Szłość zostaje unicestwiona, zdeptanaprzez przewalającą się masę — tworzącą Zbiorowy Organizm.Co robić dalej po dokonaniu aktu odwetu? Nie wiadomo, dokądiść, co zrobić z ciałem. Stwór kręci się bezradnie. Ktośrzuca pomysł „będziemy szli, gdy z tego, co jej przyszło, zrobimypomnik przeszło-przyszłościowy..." W końcu ciało zdeptanejSzłości zostaje przez amebo-grupę jakoś wchłonięte.Wszystko wraca do punktu wyjścia. Dalej marsz nie wiadomodokąd. Ale oto z przeciwległej strony kręgu sceny wychodzidziewczyna, tak samo ubrana jak grupa. Przyszła — NowaSzłość. Taki jest finał spektaklu.A oto, jak cel spektaklu widzą jego twórcy: „Zbudować wypowiedźteatralną relacjonującą historię idei, mechanizmy,według których idea żyje, rozwija się, oraz podstawowe reakcje74