Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

watne" sprawy, lecz o realizację celów, z którymi się utożsamiałi do realizacji których czuł się powołany. Ta uporczywa walkao warunki twórczości i swobodę wypowiedzi - o ile przynosiłachoćby częściowe sukcesy - była w istocie czynnikiem stabilizującyminstytucję, przedłużającym okres jej społecznieakceptowanego działania, neutralizującym procesy patologiczne.Dzięki niej instytucja zmuszona była, przynajmniej w jakimśstopniu, do respektowania oczekiwań ludzi z nią związanych.Upadek kultury studenckiej, z którego obecnie próbuje ona -niezbyt zresztą skutecznie - się wydobyć, odbudowując swójprestiż w środowisku młodzieży akademickiej, była wynikiembraku elastyczności wobec wymagań zmieniającego się swa .Jakie były konkretne objawy tego braku elastyczności i inne,„patologiczne zachowania" tej instytucji?W okresie narastającego kryzysu społecznego nastąpiła wyraźnadewaluacja wartości ideologicznych, szczególnie tychnajmniej jednoznacznych, z uwagi na wielorakość zawartychw nich możliwości interpretacji: „władza ludowa", „socjalizm ,„państwo socjalistyczne", „polska racja stanu" itp. W odpowiedzi na tę dewaluację wzrosły reakcje obronne grup czującychsię powołanymi do obrony owych wartości. Reakcje te wyrażałysię w coraz bardziej natarczywym i sztywnym żądaniuich — przynajmniej werbalnego — potwierdzania. „Jeśli sytuacjaulega zmianie, a jej zinstytucjonalizowana definicja pozostajenie zmieniona, rezultatem jest napięcie. Reakcją na o napięcie[...] będzie zwykła próba agresywniejszego niz przedtemutwierdzania starej definicji sytuacji oraz ukształtowania rzeczywistejsytuacji poprzez nią."" To twierdzenie klasykaamerykańskiej socjologii Talcota Parsonsa okazało się tramęw odniesieniu do opisywanej tu sytuacji. Oto wypowiedz programowajednego z liderów kultury studenckiej z końca 1977 roku.„Preferowane są zespoły i propozycje, które łączą wysoki poziomartystyczny z treściami kształtującymi świadomość w duchu humanistycznychideałów socjalizmu [...]• Jednoczesnego , konsekwentnegolikwidowania wymagają zjawiska [...] świadczące- T. Parsons. Szkice z teorii socjologicznej, przeł. A. Bendkowska, Warszawa1972, s. 323.199