Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

zmiany świata przez odbudowę samego siebie i najbliższegootoczenia była stale obecna w manifestacjach ideologicznychmłodzieży lat sześćdziesiątych we wszystkich niemal krajach.To właśnie różniło je od manifestacji innych ruchów rewolucyjnychdążących przede wszystkim do przemian makrostrukturalnych,zniesienia dotychczasowych układów władzy itp.Ruch „nowej lewicy", nawet w okresie największego politycznegorozpędu i wiary w możliwość głębszych reform ustrojowych,realizował hasło zmiany własnej codzienności już teraz,wewnątrz zanegowanego systemu. Hasło to stawało się corazbardziej popularne w miarę załamywania się ruchu, gdy byłojuż oczywiste, że jako ruch polityczny poniósł on klęskę. W tymwłaśnie czasie narastała fala pomysłów „alternatywnych".Przejście od kontrkultury do społeczeństwa alternatywnegonie oznaczało jednak zmiany zasadniczych idei i głównych wartościruchu, lecz przesunięcie akcentów — od wyrażania sprzeciwui atakowania przeciwnika bulwersującymi manifestacjamizewnętrznymi, do realizowania własnych pomysłów, własnychstylów życia, już teraz, obok istniejącego systemu czyteż wewnątrz niego.To przejście od destrukcji do pozytywnego działania byłowyrazem nadziei, iż alternatywne organizacje wciskając sięwe wszystkie „szczeliny" panującej organizacji życia społecznegodoprowadzą do rozsadzenia całego systemu. Zmianadokona się nie przez rewolucję ani też w drodze reformy, leczprzez „dyssolucję", rozpad od wewnątrz, wykruszanie się starychinstytucji pod wpływem wielu drobnych działań następującychw długim czasie. Ilustracją tych poglądów może byćwypowiedź N. Sundersa, twórcy centrum informacji SpołeczeństwaAlternatywnego w Anglii, działającego od roku 1969do końca lat siedemdziesiątych: „Byłbym źle zrozumiany, gdybyktoś sądził, że walczę o «alternatywny styl życia» lub próbujęprzekonać «ludzi sztywnych", by porzucili swoje obyczajei przejęli w to miejsce styl życia «hip». Naprawa odnosi się domnie i to pozwala mi mówić o mojej własnej filozofii życiowej.[...] Nie wierzę jednak, że ludzie mogą być przekonani o zmianiesamych siebie, zmianie, która byłaby istotnie głęboka nie20