Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

zespołu — Witold Chmielewski. Na czym polegały te działania?Grupa składała się z plastyków, skupiała się więc przedewszystkim na budowaniu nowej przestrzeni Lucimia, zmianieotoczenia wizualnego wsi. Zasiano na przykład słonecznikiwzdłuż dróg na terenie wsi, tworzące żywe, kolorowe płoty.Innym rodzajem „Akcji — Lucim" było organizowanie różnegorodzaju świąt, mających obrzędowy, symboliczny charakter. Byłyto zarówno przywracane pamięci stare, tradycyjne święta, jaki próby tworzenia nowych świąt Lucimia. Poszukiwanie korzeni,przeszłości wsi, odbudowywanie jej zniszczonej przez kulturęmasową tradycji było najważniejszym kierunkiem działaniazespołu. O tych doświadczeniach pisze Chmielewski: „Jak wyglądato w nowym folklorze? Nie ma odwiecznego problemu,bo nie ma sztuki, nie ma artysty i nie ma odbiorcy. W miejscesztuki, nawet sztuki społecznej — żywy, zmienny, pulsującynowy folklor z całym bogactwem jego przejawów. Ponieważnie ma artysty i nie ma odbiorcy, nie trzeba wymieniać ról. Sąza to twórcy i uczestnicy naszych wspólnych świąt." 21Grupa lucimska budowała swoją wersję kultury alternatywnejmając pełne poczucie związku z całym nurtem tych poszukiwańw Polsce i na świecie, odwołując się do doświadczeń Grotowskiegoi najbardziej chyba pokrewnej sobie grupy — wędrownegoteatru z Gardzienic.GARDZIENICEGrupa ta od początku 1978 roku działa pod nazwą StowarzyszenieTeatralne we wsi Gardzienice koło Lublina. Eksperymentyteatralne i parateatralne tego zespołu są — najogólniejmówiąc słowami jego głównego animatora Włodzimierza Staniewskiego— poszukiwaniem nowego środowiska naturalnegoteatru. Te poszukiwania realizują się na terenie wsi główniew województwach wschodnich, odległych od większych ośrodków,stosunkowo mało „skażonych" oddziaływaniem kulturymasowej. Owej kulturze masowej i kształtowanym przez niąTamże. s. 95.41